MAHKEMESİ :Ankara 6. Aile MahkemesiTARİHİ :24.02.2010NUMARASI :Esas no:2009/135 Karar no:2010/198Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm kusur, tazminatlar, nafakalar ve ziynet alacağı yönünden temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.2-Toplanan delillerden; mahkemenin gerekçesinde gösterdiği olaylar dışında, ayrıca; davalı kocanın, davacı eşine kürtaj olması konusunda baskı yaptığı, eşini istemediğini söylediği ve onu kovduğu anlaşılmaktadır. Davalının bu kusurlu davranışları davacının kişilik haklarına saldırı niteliğindedir. Mahkemenin davacının kişilik haklarına saldırı oluşturan bir boşanma nedeni olmadığı gerekçesiyle manevi tazminat isteminin reddi doğru olmamıştır. Türk Medeni Kanununun 174/2 maddesi, boşanmaya sebebiyet vermiş olan olaylar yüzünden kişilik hakları saldırıya uğrayan tarafın, kusurlu olandan manevi tazminat isteyebileceğini öngörmüştür. Toplanan delillerden evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına sebep olan olaylarda tazminat isteyen davacı kadının ağır ya da eşit kusurlu olmadığı, bu olayların kişilik haklarına saldırı teşkil ettiği anlaşılmaktadır. O halde mahkemece, tarafların sosyal ve ekonomik durumları, tazminata esas olan fiilin ağırlığı ile hakkaniyet kuralları (TMK. md.4 BK. md. 42,43,44,49) dikkate alınarak davacı kadın yararına uygun miktarda manevi tazminata hükmedilmesi gerekir. Bu yönün dikkate alınmaması doğru görülmemiştir.3-Toplanan delillerden; dava konusu ziynetlerin davalı koca tarafından kadından alınıp iade edilmediği kanıtlanmıştır. Davacı kadının talep etmiş olduğu ziynetlerin adetlerine davalı koca itiraz etmiştir. Mahkemece davacı kadının sunmuş olduğu düğün kasetlerinin bilirkişiye incelettirilerek, ziynetlerin dava tarihi itibariyle değerinin belirlenmesi ve bu bedele hükmedilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmamıştır.SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen nedenlerle kusur belirlemesi ve manevi tazminat ve 3.bentte gösterilen nedenle ziynet alacağı yönlerinden BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerin ise yukarıda 1.bentte gösterilen nedenlerle ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davalıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna ve 73.90 TL.temyiz başvurma harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcın yatıran davalıya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.