MAHKEMESİ :Gaziantep 1. Aile Mahkemesi TARİHİ :7.4.2010NUMARASI :Esas no:2008/1132 Karar no:2010/432Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm her iki dava yönünden temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.Yapılan soruşturma, toplanan delillerle davacı-davalı kocanın eşine hakaret ettiği, sürekli şiddet uyguladığı, davalı-davacı kadının da birlik görevlerini yerine getirmediği, boşanmaya neden olan olaylarda kusurun ağırlığının davacı-davalı kocada bulunmakla birlikte kocanın boşanma davası yönünden de Türk Medeni Kanununun 166/2. maddesi koşullarının gerçekleştiği anlaşılmaktadır. Bu halde taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkân vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Olayların akışı karşısında davacı-davalı koca da dava açmakta haklıdır. Bu şartlar altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine göre, davacı-davalı kocanın boşanma davasının da kabulü ile boşanmaya (TMK.md. 166/2) karar verilecek yerde, yetersiz gerekçe ile davanın reddi doğru bulunmamıştır.SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalı-davacı kadının boşanma davası ve fer'ilerine ilişkin temyizinin şimdilik incelenmesine yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine,işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.