Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hükmün kanun yararına bozulması Adalet Bakanlığının yazısı üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından istenilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü. 4722 sayılı kanunun 1. maddesi hükmü de dikkate alındığında olaya 743 sayılı Türk Kanunu Medenisi hükümlerinin uygulanması gerekir. Türk Kanunu Medenisinin 253. maddesinde "evlat edinme hakkı en az otuzbeş yaşında olup da nesebi sahih füruu bulunmayanlara münhasırdır. Evlat edinen kimsenin evlatlıktan enaz onsekiz yaş büyük olması şarttır." yazılıdır. Davacının 12.12.1986 doğumlu Adem isminde nesebi sahih çocuğu olduğu nüfus kayıt örneği ve doğum tutanağı fotokopisinden anlaşılmaktadır. Mahkemece, nesebi sahih çocuğu bulunan davacı tarafından açılan davanın, evlat edinme şartları oluşmadığından reddine karar verilmesi gerekirken kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiştir. SONUÇ: Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 427/6. maddesine dayalı kanun yararına bozma isteğinin açıklanan sebeple kabulü ile hükmün sonuca etkili olmamak üzere BOZULMASINA, oybirliğiyle karar verildi.