Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 1440 - Karar Yıl 2017 / Esas No : 18015 - Esas Yıl 2016





MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) MahkemesiDAVA TÜRÜ : BoşanmaTaraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı erkek tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı erkeğin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.2-Davalı kadın tarafından verilen cevap dilekçesi, karşı dava dilekçesi niteliğinde olmadığı gibi, sonradan yatırılan harç ile de cevap dilekçesinin karşı dava dilekçesi olarak kabulü mümkün değildir.Hakim, iki taraftan birinin talebi olmaksızın kendiliğinden bîr davayı inceleyemez ve karara bağlayamaz (HMK m. 24/1). Hakim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez (HMK m. 26/1). Boşanmaya ilişkin açılmış bir karşı dava olmadığı halde, karşı dava var kabul edilerek, boşanma kararı verilmesi kanuna açık aykırılık teşkil eder. Bu yön nazara alınmadan, yazılı şekilde karşı davanın kabulü suretiyle tarafların boşanmalarına,davalı kadın lehine yoksulluk nafakası ve manevi tazminata karar verilmesi kanuna aykırı olup, bu yön temyizin kapsamı dışında tutulsa bile Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 439/2. maddesi uyarınca bozulması gerekmiştir.3-Yapılan yargılama ve toplanan delillerden davacı erkeğin mahkemece belirlenen kusurlu davranışlarının yanında davalı kadının da eşine fiziksel şiddet uyguladığı anlaşılmaktadır. Bu halde taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkân vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Olayların akışı karşısında davacı dava açmakta haklıdır. Bu şartlar altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine göre, boşanmaya (TMK m. 166) karar verilecek yerde, yetersiz gerekçe ile davanın reddi doğru bulunmamıştır.SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) ve (3.) bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.