Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 14337 - Karar Yıl 2012 / Esas No : 7622 - Esas Yıl 2011





MAHKEMESİ :Kalkandere Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi TARİHİ :26.1.2011NUMARASI :Esas no:2010/339 Karar no:2011/21Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davalı kadın tarafından; tazminat miktarları ve nafaka miktarları yönünden, davacı koca tarafından ise; kusur belirlemesi, tazminatlar ve nafakalar yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 29.5.2012 günü duruşmalı temyiz eden davalı Z. Ö. vekili Av. H. P. geldi. Karşı taraf temyiz eden davacı L. Ö. gelmedi. Gelenin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davacının temyiz itirazları yersizdir.2-Davalının temyiz itirazlarına gelince; a-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davalı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Borçlar Kanununun 42 ve 44. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK.md.174/1) ve manevi (TMK .md. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamıştır.b-Boşanma davalarında tedbir nafakasına dava tarihinden itibaren hükmedilmesi gerekirken, talep tarihinden itibaren hükmedilmesi de usul ve yasaya aykırıdır.c-Davalı kadın 14.5.2010 tarihli cevap dilekçesiyle maddi ve manevi tazminat talebinde bulunmuştur. Daha sonradan nispi harç yatırılması bu talebi karşı dava haline getirmez. Boşanma davasının eki niteliğindeki maddi ve manevi tazminat istekleri harca tabi değildir. Bu yön gözönüne alınmadan hükmedilen tazminatlar için harç alınması doğru görülmemiştir.SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. maddenin (a), (b) ve (c) bentlerinde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, hükmün bozma kapasmı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, duruşma için takdir olunan 900.00 TL. vekalet ücretinin davacıdan alınıp davalıya verilmesine, aşağıda yazılı harcın davacıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna ve 79.50 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran davalıya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.