Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 14315 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 20574 - Esas Yıl 2013
MAHKEMESİ :Antalya 7. Aile MahkemesiTARİHİ :27.06.2013NUMARASI :Esas no:2012/619 Karar no:2013/561 Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı tarafından temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 24.06.2014 günü temyiz eden davacı E.. K.. vekili Av. M.U.. ve karşı taraf davalı U.. Ö.. ile vekili Av. G.S.. geldiler. Gelenlerin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü: Toplanan delillerden; müşterek çocuk 2008 doğumlu Bülent ’in boşanma ile velayeti kendisine bırakılan davalının, boşanma kararının kesinleşmesinden sonra yanına almadığı, çocuğun fiilen sürekli baba yanında kaldığı, kreşe gittiği, bakım ve gözetiminin baba ve babaanne tarafından yapıldığı anlaşılmaktadır. Mahkemece görevlendirilen bilirkişilerce de çocuğun baba yanında kaldığı, bulunduğu ortama alıştığı ve velayetin davacı babaya verilerek, davalı annesi ile kişisel ilişki kurulmasının uygun olacağı bildirilmiştir. Davalı annenin velayet görevini yerine getirmede gerekli özeni göstermediği gerçekleşmiştir. Türk Medeni Kanununun 183 ve 349.maddesi koşulları oluşmuştur. Gerçekleşen bu durum karşısında davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi usul ve yasaya aykırıdır. SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, duruşma için taktir olunan 1.100,00 TL. vekalet ücretinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.