MAHKEMESİ :Ankara 4. Aile MahkemesiTARİHİ :09.07.2013NUMARASI :Esas no:2012/997 Karar no:2013/968 Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı-karşı davalı (kadın) tarafından, kocanın kabul edilen boşanma davası, kusur belirlemesi, velayet, reddedilen nafaka ve tazminat talepleri yönünden; davalı-karşı davacı (koca) tarafından ise kadının kabul edilen boşanma davası, kusur belirlemesi ve reddedilen tazminat istekleri yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 24.06.2014 günü duruşmalı temyiz eden davalı-karşı davacı Ü.. D.. vekili Av. G..ve karşı taraf temyiz eden davacı-karşı davalı Nevin . vekili Av. Y. S. geldiler. Gelenlerin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü: 1-Mahkemece davalı-karşı davacı (koca)'nın, kayınpederine bıçak çektiği ve dövdüğü, eşine ağır hakaretlerde bulunduğu, davacı-karşı davalı (kadın)'ın da eşine ağır hakaretlerde bulunduğu, her iki tarafın geçimsizliğe neden olan olaylarda eşit oranda kusurlu bulundukları belirlenerek boşanma davalarının kabulü ile tarafların boşanmalarına karar verilmiştir. Toplanan delillerden belirlenen bu kusur durumları yanında davalı-karşı davacı (koca)'nın, ortak konuta gelip gitmediği ve birlik görevlerini ihmal ettiği de gerçekleşmiştir. Gerçekleşen bu durum karşısında; boşanmaya neden olan olaylarda davacı-karşı davalı (kadın)'ın az, davalı-karşı davacı (koca)'nın ise daha ağır oranda kusurlu olduğunun kabulü gerekir. Davalı-karşı davacı (koca)'nın boşanma davası yönünden Türk Medeni Kanununun 166/2. maddesi koşulları da oluşmuştur. Her iki tarafın boşanma davalarının kabulü ile boşanmaya karar verilmiş olması, sonucu itibariyle isabetli olmakla birlikte, gerekçesi yerinde olmamıştır. Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438/son maddesi uyarınca hüküm sonucu itibariyle doğru olup da, gerekçesi buna uygun değil ise, hükmün gerekçesinin değiştirilip onanmasına karar verilebileceğinden; boşanma hükmünün kusur belirlemesine ilişkin gerekçesinin değiştirilerek onanmasına karar vermek gerekmiş; buna bağlı olarak da davalı-karşı davacı (koca)'nın tüm, davacı-karşı davalı (kadın)'ın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersiz bulunmuştur. 2-Yukarıda birinci bentte açıklanan sebeple boşanmaya neden olan olaylarda davacı-karşı davalı (kadın)'ın, ağır yada eşit oranda kusurlu olmadığı ve gerçekleşen hadiseler dikkate alındığında, mevcut veya beklenen menfaatleri boşanma yüzünden zedelendiğinden (TMK md. 174/1) ve yine boşanmaya sebep olan olaylar yüzünden kişilik hakkı saldırıya uğradığından (TMK md. 174/2) davacı-karşı davalı (kadın) yararına uygun miktarda maddi ve manevi tazminat takdir edilmemiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple davacı-karşı davalı (kadın) yararına BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple boşanma kararının gerekçesi değiştirilmek suretiyle ONANMASINA, duruşma için taktir olunan 1.100,00 TL. vekalet ücretinin Üzeyir'den alınıp Nevin'e verilmesine, aşağıda yazılı temyiz ilam harcının temyiz eden Üzeyir'e yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 119.00 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran Nevin'e geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.