Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 14229 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 4312 - Esas Yıl 2014
MAHKEMESİ :Denizli 3. Aile MahkemesiTARİHİ :19.09.2013 NUMARASI :Esas no: 2012/247 Karar no:2013/620Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı (kadın) tarafından kendi davasının tefriki, kocanın davasının kabulü, kusur belirlemesi ve nafakalar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: 1-Mahkemece, evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına sebep olan olaylarda davalı kadının ağır kusurlu olduğu kabul edilerek boşanma kararı verilmiş ise de; yapılan soruşturma ve toplanan delillerden; davacı kocanın, eşine sürekli fiziksel şiddet uyguladığı, buna karşılık davalı kadının da, eşine ve eşinin ailesine ağır hakaretlerde bulunduğu, eşinin hastalığı ile ilgilenmediği ve eşinin ailesi ile görüşmesini istemediği anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu durum karşısında boşanmaya neden olan olaylarda tarafların eşit kusurlu olduğunun kabulü gerekirken, davalı kadının ağır kusurlu bulunduğuna yönelik tespit yerinde değil ise de, Türk Medeni Kanununun 166/1. maddesi koşulları gerçekleştiğinden, boşanma kararı sonucu itibarıyla doğru olup, davalı kadının tefrik edilen boşanma davasında ileri sürülen vakalar ile bu dosyada değerlendirilen vakalar aynı olup, kusur tespitinde de nazara alındığından, davalı kadının bu yönlere ilişkin temyiz itirazlarının reddi ile boşanma hükmünün kusur belirlemesine ilişkin gerekçesinin değiştirilmesi suretiyle onanmasına karar vermek gerekmiş (HUMK..md.438/son) ve aşağıdaki bendin dışında kalan sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.2-Boşanma veya ayrılık davası açılınca hakim, davanın devamı süresince, gerekli olan, özellikle eşlerin barınmasına (TMK. md.186/1), geçimine (TMK md.185/3), malların yönetimine (TMK.m. 223, 242, 244, 262, 263, 264, 267, 215) ve çocukların bakım ve korunmasına (TMK.m.185/2) ilişkin geçici önlemleri kendiliğinden (resen) almak zorundadır (TMK.m.169). O halde; Türk Medeni Kanununun 185/3. ve 186/3. maddeleri uyarınca, tarafların ekonomik ve sosyal durumları da gözetilerek dava tarihinden geçerli olmak üzere davalı kadın yararına uygun miktarda tedbir nafakasına hükmedilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı bulunmuştur. SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple tedbir nafakası yönünden BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1.bentte gösterilen sebeple boşanma hükmünün kusura ilişkin gerekçesi değiştirilmek suretiyle ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.