Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 13589 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 23384 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :Trabzon Aile MahkemesiTARİHİ :16.07.2013NUMARASI :Esas no:2012/254 Karar no:2013/561 Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı (koca) tarafından; kusur belirlemesi, velayet ve kişisel ilişki yönünden, davalı (kadın) tarafından ise; tamamı yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 17.06.2014 günü duruşmalı temyiz eden davalı A.. Ş.. ile vekili Av.S. S.. ve karşı taraf temyiz eden davacı O.. Ş.. ile vekili Av.S. S.. geldiler. Gelenlerin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü: 1-Mahkemece, taraflar eşit kusurlu kabul edilerek boşanmalarına karar verilmiş ise de; yapılan soruşturma ve toplanan delillerden, tarafların karşılıklı olarak birbirlerine hakaret ettikleri, davacı kocanın ayrıca güven sarsıcı davranışlarda bulunduğu anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu durum karşısında evlilik birliğinin temelinden sarsılmasında ve boşanmaya neden olan olaylarda davacı kocanın, davalı kadına oranla daha fazla kusurlu olduğunun kabulü gerekir. Davalının da kusuru gerçekleştiğine göre boşanmaya karşı çıkması hakkın kötüye kullanılması niteliğinde olup, evlilik birliğinin devamında davalı bakımından korunmaya değer bir yarar kalmadığı görülmekle, tarafların boşanmalarına karar verilmiş olması, bu sebeple sonucu itibarıyla doğru bulunduğundan, boşanma hükmünün kusura ilişkin gerekçesi değiştirilerek onanması gerekmiş (HUMK.m.438/son) davacının tüm, davalının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir. 2-Yukarıdaki bentte açıklanan sebeple boşanmada davacı ağır kusurlu olduğuna göre boşanma yüzünden mevcut ve beklenen menfaatleri zedelenen ve kişilik hakları saldırıya uğrayan davalı yararına, tarafların gerçekleşen ekonomik ve sosyal durumları ile kusur dereceleri dikkate alınarak uygun miktarda maddi (TMK.md. 174/1) ve manevi (TMK.m. 174/2) tazminat takdiri gerekirken davalının bu isteklerinin reddedilmesi doğru bulunmamıştır. SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan bölümlerinin yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple boşanma kararının gerekçesi değiştirilmek suretiyle ONANMASINA, duruşma için takdir olunan 1.100.00 TL. vekalet ücretinin davacıdan alınıp davalıya verilmesine, aşağıda yazılı harcın davacıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna ve 119.00 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının davalıya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.