Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 13567 - Karar Yıl 2006 / Esas No : 14214 - Esas Yıl 2006
MAHKEMESİ :Eskişehir l. Aile Mahkemesi TARİHİ :8.12.2005 NUMARASI :1313 - 1190 DAVA TÜRÜ :Boşanma #Yukarıda tarihi, numarası, konusu ve tarafları gösterilen hükmün; Dairenin * 5.6.2006 gün ve 2544 – 8755 sayılı ilamiyle* bozulmasına karar verilmişti. Sözü geçen Dairemiz kararının düzeltilmesi istenilmekle, evrak okundu, gereği görüşülüp düşünüldü. 1-#Temyiz ilamında yer alan açıklamalara göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan karar düzeltme talebi yersizdir.2-Davalı koca tarafından 24.10.2002 tarihinde açılan .boşanma davası reddedilmiş, karar Yargıtay denetiminden geçerek 15.12.2004 tarihinde kesinleşmiştir. Tarafların bundan sonra bir araya gelmedikleri anlaşılmaktadır. Red kararından sonra davacı kadından kaynaklanan boşanmayı gerektirecek bir hadisenin varlığı kanıtlanamamıştır. Red hükmü karşısında reddedilen dava nedeniyle artık kadına kusur izafesi de mümkün değildir. Toplanan delillerden boşanmaya sebep olan olaylarda eşine “sürtük” diyerek hakaret eden koca kusurludur. Türk Medeni Kanununun 174/2 maddesi, boşanmaya sebebiyet vermiş olan olaylar yüzünden kişilik hakları saldırıya uğrayan tarafın, kusurlu olandan manevi tazminat isteyebileceğini öngörmüştür. Toplanan delillerden evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına sebep olan olaylarda tazminat isteyen * kadının ağır yada eşit kusurlu olmadığı, bu olayların kişilik haklarına saldırı teşkil ettiği anlaşılmaktadır. O halde mahkemece, tarafların sosyal ve ekonomik durumları, tazminata esas olan fiilin ağırlığı ile hakkaniyet kuralları (TMK. 4 BK. 42,43,44,49) dikkate alınarak * kadın yararına uygun miktarda manevi tazminata hükmedilmesi gerekir. Bu yönün dikkate alınmaması doğru görülmemiştir. Ne var ki bu husus, ilk incelmede gözden kaçtığından, yerel mahkemenin manevi tazminat isteğinin reddine ilişkin kararı da onanmış olmakla davacının karar düzeltme isteğinin manevi tazminat bakımından kabulüne, Dairemiz ilamındaki onama bölümünün manevi tazminata münhasıran kaldırılmasına, hükmün manevi tazminat yönünden de bozulmasına karar verilmesi gerekmiştir. SONUÇ: Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 440/I-4. maddesi gereğince davacının karar düzeltme isteğinin manevi tazminat bakımından kabulüne, Dairemizin 5.6.2006 tarihli 2006/2544 – 8755 sayılı ilamının l. bendindeki onama kararının manevi tazminata münhasır olarak kaldırılmasına, Dairemiz ilamına 2. bentte gösterilen bozma sebebinden sonra gelmek üzere 3. bent olarak yukarıda 2. bentte gösterilen manevi tazminata ilişkin bozma sebebinin dahil edilmesine, yerel mahkeme hükmünün manevi tazminat yönünden de davacı kadın lehine 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, Dairemiz ilamının sonuç bölümüne “.. ve 3. bent” ibaresinin ilavesine, davacının yukarıda 2. bentte dışında kalan karar düzeltme isteğinin l. bentte gösterilen sebeple REDDİNE, oybirliğiyle karar verildi.