Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 12933 - Karar Yıl 2010 / Esas No : 8782 - Esas Yıl 2009





MAHKEMESİ :Adana 4.Aile Mahkemesi TARİHİ :17.2.2009NUMARASI :Esas no:2007/532 Karar no:2009/157Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hükmün temyizen mürafaa icrası suretiyle tetkiki istenilmekle duruşma için tayin olunan 29.6.2010 günü duruşmalı temyiz eden davacı-karşılık davalı T. Te. geldi. Karşı taraf temyiz eden davalı-karşılık davacı F..T.ile vekilleri gelmedi. Davacı-karşılık davalı T. T.. söz aldı; "eşimin açtığı karşı boşanma davası kabul edilerek boşanmaya karar verildi ve hükmün boşanmaya ilişkin bölümünü temyiz talebimden feragat ediyorum, diğer yönlere ilişkin temyiz isteklerim incelensin" dedi. Beyanı okundu imzası alındı. Gelenin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.1-Davacı-karşılık davalı, murafaa sırasında hükmün boşanmaya ilişkin bölümüne yönelik temyiz isteğinden feragat ettiğini bildirdiğinden, bu kısma yönelik temyiz talebinin feragat sebebiyle reddine karar verilmesi gerekmiştir.2-Davacı-karşılık davalının kusura ve nafakaya ilişkin temyiz itirazlarına gelince;Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davacı-karşılık davalının temyiz itirazları yersizdir.3-Davalı-karşılık davacının kusura ve tazminatlara ilişkin temyiz itirazlarına gelince;Davacı-karşılık davalı, açtığı boşanma davasından 18.7.2007 tarihli oturumda feragat etmiş, davası bu sebeple reddedilmiştir. Feragat etmekle koca, davalı-karşılık davacı kadından kaynaklanan kusurları affetmiş, en azından hoşgörüyle karşılamıştır. Bu durum karşısında artık davalı-karşılık davacı kadına kusur yüklenmesi mümkün değildir. Hal böyleyken davalı-karşılık davacının kusurlu kabul edilmesi doğru olmadığı gibi, koşulları gerçekleştiği halde davalı-karşılık davacı yararına uygun miktarlarda maddi (TMK.m.174/1) ve manevi (TMK.m.174/2) tazminata hükmedilmesi gerekirken, bu isteklerin reddi de doğru bulunmamıştır.SONUÇ:Davalı-karşılık davacının temyiz itirazlarının kabulü ile temyiz edilen hükmün yukarıda (3.) bentte gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, davacı-karşılık davalının hükmün boşanmaya ilişkin bölümüne yönelik temyiz isteğinin yukarıda 1.bentte gösterilen sebeple REDDİNE, aşağıda yazılı harcın T.'a yükletilmesine peşin harcın mahsubuna ve 67.20 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran F..'ya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.