MAHKEMESİ :Antalya 6. Aile MahkemesiTARİHİ :11.11.2013 NUMARASI :Esas no: 2012/675 Karar no:2013/952 Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı (kadın) tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: 1-Mahkemece; “evlilik birliğinin temelinden sarsıldığı, bu sonuca tarafların eşit kusurlu davranışlarıyla ulaşıldığı” gerekçesiyle boşanma davasının kabulü ile tarafların boşanmalarına karar verilmiştir. Yapılan soruşturma ve toplanan delillerden; davacının zaman zaman alkollü olarak eve geldiği, eşine hakaret ettiği, tartışmaları sırasında eşini itekleyerek kafasını çarpmasına sebep olduğu, evi terk edip bir başka kadınla birlikte yaşamaya başladığı; davalının da kocasının iteklemesi üzerine bıçakla saldırıp kocasını yaraladığı anlaşılmaktadır. Davacı, eşini yaralamak ve hakaret etmekten, davalı da kocasını yaralamaktan ceza mahkemesinde yargılanmış ve mahkum olmuştur. Mahkemece de bu olaylar sabit kabul edilmiştir. Gerçekleşen ve mahkemece de sabit kabul edilen bu olaylara göre, taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkan bırakmayacak nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabit olup, boşanma kararı verilmesinde bir isabetsizlik yok ise de; gerçekleşen ve mahkemece de sabit görülen olaylara göre, boşanmaya sebep olan olaylarda davacının, davalıya göre baskın kusurlu olduğunun kabulü gerekir. Yaşanan olayların yıkıcı etkisi karşısında az kusurlu olan davalının, davaya itirazı hakkın kötüye kullanılması niteliğinde olup, evlilik birliğinin devamında davalı bakımından korunmaya değer bir yarar kalmadığı da görülmektedir. Bu bakımdan tarafların eşit kusurlu kabul edilmeleri doğru değil ise de, Türk Medeni Kanununun 166/2. maddesi şartları gerçekleştiğinden, verilen boşanma kararı sonucu bakımından doğru bulunmuş, hükmün gerekçesinin yukarıdaki şekilde değiştirilmek suretiyle davalının bu yöne ilişkin temyiz itirazları yerinde görülmemiş, aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan yönlere ilişkin temyiz itirazları da yersiz bulunmuştur. 2-Davalı, yargılama sırasında manevi tazminat talebinde de bulunmuştur. Bu istek hakkında bir hüküm tesis edilmesi gerekirken, bu hususun nazara alınmamış olması doğru bulunmamıştır. SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple boşanma bakımından hükmün gerekçesi değiştirilmek suretiyle ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.