MAHKEMESİ:Bakırköy 2. Aile MahkemesiTARİHİ :04.05.2010NUMARASI :Esas no: 2009/226 Karar no:2010/308Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle davalı kadının ziynet eşyası istemiyle ilgili olarak usulünce harcı yatırılmak suretiyle açılmış bir karşı davası veya davasının bulunmadığının anlaşılmasına göre davalı kadının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir. 2-Boşanma veya ayrılık davası açılınca hakim, davanın devamı süresince, gerekli olan, özellikle eşlerin barınmasına (TMK. md.186/1) geçimine, (TMK md.185/3) malların yönetimine (TMK. 223, 242, 244, 262, 263, 264, 267, 215) ve çocukların bakım ve korunmasına (TMK.md.185/2) ilişkin geçici önlemleri kendiliğinden (resen) almak zorundadır (TMK.169). O halde; Türk Medeni Kanununun 185/3. ve 186/3. maddeleri uyarınca, tarafların ekonomik ve sosyal durumları da gözetilerek dava tarihinden geçerli olmak üzere davalı kadın yararına uygun miktarda tedbir nafakasına hükmedilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı bulunmuştur.3-Davalı kadına babasından miras yoluyla daire ve dükkan olarak gelir getiren malvarlığı kaldığı gerekçesiyle yoksulluk nafakası istemi reddedilmiştir. Davalı kadına miras kalan bu malvarlığınıın değer ve getirdiği gelirinin Türk Medeni Kanununun 175.maddesi uyarınca davalıyı yoksulluktan kurtarma yeterliliğine sahip olup olmadığı araştırılmadan; yazıl şekilde yoksulluk nafakası isteminin reddine karar verilmesi isabetsiz olup; bozmayı gerektirmiştir.4-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumlarına, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur derecelerine paranın alım gücüne , ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaatlerin kapsamına nazaran davalı kadın yararına hükmolunan maddi tazminat azdır. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Borçlar Kanununun 42. ve devamı maddeleri hükmü nazara alınarak daha uygun miktarda maddi tazminat (TMK.md.174/1) takdiri gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2, 3 ve 4.bentlerde gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarıın ise yukarıda 1.bentte açıklanan nedenlerle ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.