Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 12813 - Karar Yıl 2010 / Esas No : 11486 - Esas Yıl 2009
MAHKEMESİ :Haymana Asliye Hukuk (Aile) MahkemesiTARİHİ :21.04.2009 NUMARASI :Esas no:2008/253 Karar no:2009/93Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.1-Toplanan delillerden; terk hukuki nedenine dayalı bir dava bulunmadığı gibi, davalı kadının savunma kapsamında münferit bir eylemi kusur kabul edilemeyeceğinden, eşine şiddet uygulayan, hakaret eden ve iffetine yönelik ağır ithamlarda bulunan davacının tam kusurlu olduğu anlaşılmaktadır. Davalının evliliğin devamını istemesi hakkın kötüye kullanılması niteliğinde bulunmamaktadır. Türk Medeni Kanununun 166/2.maddesinin aradığı koşullar gerçekleşmemiştir. Davanın reddi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.2-Boşanma veya ayrılık davası açılınca hakim, davanın devamı süresince, gerekli olan, özellikle eşlerin barınmasına (TMK. md.186/1) geçimine, (TMK md.185/3) malların yönetimine (TMK. 223, 242, 244, 262, 263, 264, 267, 215) ve çocukların bakım ve korunmasına (TMK.md.185/2) ilişkin geçici önlemleri kendiliğinden (resen) almak zorundadır (TMK.169). O halde; Türk Medeni Kanununun 185/3. ve 186/3. maddeleri uyarınca, tarafların ekonomik ve sosyal durumları da gözetilerek dava tarihinden geçerli olmak üzere davalı yararına uygun miktarda tedbir nafakasına hükmedilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı bulunmuştur. SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 1. ve 2.bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.