Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 12674 - Karar Yıl 2007 / Esas No : 17615 - Esas Yıl 2006





MAHKEMESİ :İzmir 1.Aile Mahkemesi TARİHİ :12.7.2006NUMARASI :1069-491Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.Davacı, davalı ile aynı işyerinde çalışırken tanıştıklarını ve 21.10.1995 tarihinde evlendiklerini, evlendikten sonra beraberce bu işyerinden ayrılarak yeni bir işyeri açtıklarını burada birlikte 10 yıl çalıştığını, bu süre zarfında 8 adet dericilikte kullanılan makine aldıklarını, ayrıca bir adet 1999 model ... UV 567 plaka nolu Panelvan münibüs ile Güzelyalı da kain 6368 ada 45 parselde kayıtlı 3. bodrum kat 2 nolu bağımsız bölümü davalı adına aldıklarını, bu malların evlilik birliği içinde alındığını belirterek dairenin ½ hissesinin adına tesciline mümkün olmazsa parasal değeri ile edinilmiş mallara katılma rejimi uyarınca artık değerdeki katılma alacağı olarak 30.000.00 YTL. talep etmiştir.Dava konusu evin 27.10.2004 tarihinde satın alındığı ve davalı adına tescil edildiği, 35 UV 567 plakalı aracın ise 30.1.2005 tarihli protokol ile 19.000 adet şapka karşılığı A. D’dan satın alındığı, trafik kaydının davalı adına olmadığı fakat davacı kadın ile davalı koca arasında 26.4.2005 tarihinde düzenlenen anlaşmalı boşanma protokolünde 35 UV 567 plakalı aracın kocaya ait olup kadına verileceği konusunda anlaşıldığı görülmektedir.Tarafların 21.10.1995 tarihinde evlendikleri bu tarihten 4721 Sayılı Türk Medeni Kanununun yürürlüğe girdiği 1.1.2002 tarihine kadar aralarında mal ayrılığı rejiminin (TKM.m.170), bu tarihten sonra da edinilmiş mallara katılma rejiminin geçerli olduğu, aralarında geçerli bulunan edinilmiş mallara katılma rejiminin 20.12.2005 tarihinde verilen boşanma kararı ile, boşanma davasının açıldığı 31.5.2005 tarihinde sona erdiği (TMK.mad.225) anlaşılmaktadır.Dava konusu ev ve minibüsün taraflar arasında edinilmiş mallara katılma rejiminin geçerli olduğu dönemde; 8 adet dericilikte kullanılan dikiş makinelerinin ise taraflar arasında mal ayrılığı rejiminin geçerli olduğu dönemde alındığı konusunda bir duraksama yoktur. Bu durumda mahkemece 1.1.2002 tarihinden sonra edinilen davalı adına kayıtlı ev ve davalı tarafından satın alınıp tescili adına yaptırılmayan minibüse yönelik davaların Türk Medeni Kanunun 231, 235 ve 236. maddeleri göz önüne alınarak sonuçlandırılması, mal ayrılığı rejiminin geçerli olduğu dönemde edinilen dericilikte kullanılan makinelerin alım tarihindeki değerlerinin ve davacı kadının bu makineler alınırken varsa yaptığı katkının belirlenip, katkı bedeli ile makinelerin alım bedellerini oranlayıp, bulunacak oranın makinelerin dava tarihindeki sürüm değeri bulunup, katkı miktarının belirlenmesi ve sonucuna göre karar vermek gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, iş bu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.