MAHKEMESİ :Kartal 2. Aile MahkemesiTARİHİ :14.06.2011 NUMARASI :Esas no: 2008/145 Karar no:2011/772Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:Davacı tanığı olarak dinlenen tarafların müşterek çocukları V. (1979) ve Vural (1980)’ın davada bir menfaatleri bulunmamaktadır. Bunların şahadetleri, diğer tanık tarafından doğrulandığına göre, babalarıyla bu çocuklar arasında husumet bulunması, tek başına şahadetlerinin doğruluğundan şüphe edilmesini gerektiren bir sebep olarak görülemez. Aile birliği amacına uygun devam etmediğine ve taraflar ayrı odalarda kaldıklarına göre, aynı evde yaşamaya devam etmeleri de boşanma kararı verilmesine engel değildir.Yapılan soruşturma, toplanan delillerle davalının sürekli olarak eşine "seni istemiyorum, git" dediği, kulağını kopardığı anlaşılmaktadır. Bu halde taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkân vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Olayların akışı karşısında davacı dava açmakta haklıdır. Bu şartlar altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine göre, boşanmaya (TMK.md. 166/1)karar verilecek yerde, yetersiz gerekçe ile davanın reddi doğru bulunmamıştır.SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının yatıranlara geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.