MAHKEMESİ :İzmir 5. Aile MahkemesiTARİHİ :13.11.2012 NUMARASI :Esas no: 2012/47 Karar no:2012/896Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı-davalı kocanın reddedilen boşanma davası ile davalı-davacı kadının kabul edilen boşanma ve ziynet alacağı davaları yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:1-Davacı-davalı kocanın kendi boşanma davasının reddine ilişkin temyizine hasren yapılan incelemede;Yapılan soruşturma ve toplanan delillerden; davacı-davalı kocanın manevi anlamda bağımsız ev teminine yanaşmamasına, ailesinin evliliğe müdahalesine sessiz kalmasına, eşini istemediğini söylemesine karşılık, davalı-davacı kadının da eşine hakaret ettiği anlaşılmaktadır.Bu halde taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve evliliğin devamına imkan bırakmayacak nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir Gerçekleşen olaylara göre evlilik birliğinin temelinden sarsılmasında davacı-davalı koca daha fazla kusurludur. Türk Medeni Kanununun 166. maddesi daha fazla kusurlu olanın dava hakkını elinden almış değildir Bu halde boşanmaya karar verilebilmesi için davalının az da olsa kusurlu bulunması ve boşanmaya karşı çıkmasının hakkın kötüye kullanılması niteliğinde olması, evlilik birliğinin devamında korunmaya değer bir yarar kalmamış olması gerekir. Somut olayda davalı-davacı kadın az da olsa da kusurludur. Davalı- davacı kadının da boşanmayı istediğine göre kocanın davasına itirazı hakkın kötüye kullanılması niteliğinde olup, evlilik birliğinin devamında taraflar bakımından korunmaya değer bir yarar kalmadığı da görülmektedir Öyleyse Türk Medeni Kanununun 166/2. maddesi uyarınca davacı-davalı kocanın boşanma davasının da kabulüyle boşanmaya karar verilmesi gerekirken isteğin reddi doğrıu bulunmamıştır.2-Davacı-davalı kocanın, davalı-davacı kadının kabul edilen ziynet alacağı davasına yönelik temyizine hasren yapılan incelemede; Davalı-davacı kadın 7.2.2012 tarihli karşı boşanma davasıyla birlikte ziynet alacağı talebinde bulunmuştur. Kabul edilen ziynetlerin değerlerinin, kazanılmış haklar da gözetilerek davalı-davacı kadının karşı dava tarihine göre belirlenmesi gerekirken, davacı-davalı koca tarafından açılan asıl davanın tarihine göre belirlenmesi isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 1. ve 2. bentlerde gösterilen sebeplerle davacı-davalı kocanın reddedilen boşanma davası ve davalı-davacı kadının kabul edilen ziynet alacağı davaları yönünden BOZULMASINA, bozma sebebine göre davacı-davalı kocanın davalı- davacı kadının boşanma davası ve fer'ilerine yönelik temyiz itirazlarının ise şimdilik incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.