Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 1253 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 15020 - Esas Yıl 2012





MAHKEMESİ :Ankara 4. Aile MahkemesiTARİHİ :29.03.2012 NUMARASI :Esas no:2011/1085 Karar no:2012/452Taraflar arasındaki "boşanma" ve "karşı boşanma" davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm; davacı-davalı (kadın) tarafından, manevi tazminat isteğinin reddi yönünden; davalı-davacı (koca) tarafından ise her iki dava yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:Davacı-davalı (kadın) tanıklarının beyanlarında anlatılan olayların büyük çoğunluğu davacı-davalı kadından duyuma dayalı olup itibar edilemez. Toplanan delillerden evlilik birliğinin temelinden sarılmasına neden olan olaylarda davacı-davalı kadının kocasından "terbiyesiz" diye söz ederek ortak konutun kilidini değiştirdiği ve kocasının eve gelmemesini istediği", buna karşılık, davalı kocanın da karısını sevmediğini ve istemediğini söyleyip ona eş olarak gerekli ilgiyi göstermediği anlaşılmaktadır. Evlilik birliği, iki tarafın da kusuruyla temelinden sarsılmıştır. Bu sonuca ulaşılmasında, taraflardan birinin kusurunun diğerinden ağır olduğu söylenemez. Taraflar eşit kusurlu kabul edilmelidir. Davalı-davacı kocanın davası bakımından da Türk Medeni Kanununun 166/1. maddesi koşılları gerçekleşmiştir. Bu durumda davalı-davacı kocanın davasının da kabulüne karar verilmesi gerekirken, yetersiz gerekçeyle reddi isabetsiz olmuş, bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple davacı-davalı kocanın boşanma davası bakımından BOZULMASINA, bozma sebebine göre yeninden karar verilmesi gereken davacı-davalı kadının boşanma davası ve fer'ileri hakkındaki temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıranlara geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.