Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 1247 - Karar Yıl 2011 / Esas No : 22056 - Esas Yıl 2009





MAHKEMESİ :Kale/Denizli Asliye Hukuk (Aile) MahkemesiTARİHİ :17.09.2009NUMARASI :Esas no:2008/119 Karar no:2009/75Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm her iki dava yönünden temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.Toplanan delillerden davacı-davalı kocanın eşine şiddet uygulayıp ona hakaret ettiği ve birlik görevlerini yerine getirmediği, buna karşılık davalı-davacı kadının da eşine şiddet uyguladığı evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına neden olan olaylarda davacı-karşılık davalı kocanın daha fazla kusurlu bulunduğu anlaşılmaktadır. Davacı-karşılık davalı kocanın ceza davasındaki şikayetinden vazgeçmesi, eşini cezadan kurtarmaya yönelik olup; o olay ve önceki olayları affetme veya hoşgörme anlamında kabul edilemez. Bu halde taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkan vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Olayların bu gelişimi karşısında daha fazla kusurlu olan davacı-karşılık davalı koca da dava açmakta haklıdır. Davacı-karşılık davalı koca yönünden Türk Medeni Kanununun 166/2 madde koşulları gerçekleşmiş olduğundan kocanın açtığı asıl davanın da kabulüne karar verilmesi gerekirken; yazılı şekilde davanın reddine karar verilmesi isabetsiz olmuştur.SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalı-davacı kadının boşanma davası ve fer'ilerine yönelik temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.