Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 12445 - Karar Yıl 2012 / Esas No : 15405 - Esas Yıl 2011





MAHKEMESİ :Nevşehir Aile MahkemesiTARİHİ :02.06.2011 NUMARASI :Esas no:2010/491 Karar no:2011/342Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı tarafından, kusur belirlemesi ve nafaka yönünden; davalı tarafından ise tamamına şamil olmak üzere temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:1-Mahkemece boşanma kararı verilmiş ve bu sonuca tarafların eşit kusurlu davranışları ile ulaşıldığı kabul edilmiş ise de; yapılan soruşturma ve toplanan delillerden davacı kocanın eşine karşı fiziksel şiddete başvurduğu, ona hakaret ettiği, üzerine kapıyı kilitlemeyi alışkanlık haline getirdiği, eşine psikolojik baskı uyguladığı; buna karşılık davalı kadının ise birlik görevlerini ihmal ettiği, eşine hakaret ettiği, ısrarla eşinin karşılayamayacağı ölçüde maddi taleplerde bulunduğu anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu duruma göre; evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına ve boşanmaya neden olan olaylarda her iki taraf da kusurlu olmakla birlikte davacı kocanın daha fazla kusurlu olduğunun kabulü gerekir. Durum böyleyken, mahkemece tarafların eşit kusurlu kabul edilmeleri isabetli değilse de; gerçekleşen olayların yıkıcı etkisi karşısında evliliğin devamında yarar kalmadığı ve az kusurlu olan davalının boşanmaya karşı çıkması hakkın kötüye kullanılması niteliğinde olacağından davada Türk Medeni Kanununun 166/2. maddesi koşulları gerçekleşmiştir. Boşanma hükmü sonuç olarak doğrudur. Bu nedenlerle davalı kadının boşanma hükmüne yönelik temyiz itirazının reddi ile boşanma hükmünün gerekçesi değiştirilerek onanmasına karar verilmiş (HUMK m. 438/son) ve bu duruma bağlı olarak davacının tüm, davalı kadının ise aşağıdaki bentlerin dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.2-Yukarıda 1. bentte açıklandığı gibi, davacı koca ağır kusurludur. Mahkemece hatalı olarak taraflar eşit kusurlu kabul edilip, bu kusur belirlemesine bağlı olarak davalı kadının maddi ve manevi tazminat taleplerinin (TMK m. 174/1-2) reddine karar verilmesi isabetsiz olmuş, bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple davalı-davacı kadın yararına BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple boşanma hükmünün gerekçesinin değiştirilmesi suretiyle ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz ilam harcının temyiz eden davacıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 90.00 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran davalıya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.