Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 12307 - Karar Yıl 2012 / Esas No : 17919 - Esas Yıl 2011





MAHKEMESİ :İzmir 14. Sulh Hukuk Mahkemesi TARİHİ :10.5.2011NUMARASI :Esas no:2010/2346 Karar no:2011/971Davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan Türk Medeni Kanununun 405. maddesine dayalı kısıtlanma isteminin reddine ilişkin temyiz itirazları yersizdir.2-Kısıtlanması istenilenin Türk Medeni Kanununun 405. maddesi uyarınca kısıtlanması için gerekli koşullar mevcut değilse de; kısıtlanması istenilen mahkemedeki beyanında kendisinde mevcut görme engeli niteliğindeki özrünü de kısıtlama sebebi olarak bildirmiştir. Kısıtlanması istenilendeki mevcut görme özrü (sakatlığı) kişinin işlerini gerektiği gibi yönetememesi sonucunu doğuruyorsa; Türk Medeni Kanununun 408. maddesi uyarınca kişinin kendi isteğiyle kısıtlanıp kendisine vasi atanması mümkündür. Bu nedenle, mahkemece Hukuk Muhakemeleri Kanununun 31. maddesindeki hakimin davayı aydınlatma ödevi çerçevesinde yasa maddesi ve sonuçları hakkında bilgi verildikten sonra, kısıtlanması istenilenden Türk Medeni Kanununun 408. maddesi uyarınca kısıtlanmayı isteyip istemediği tekrar sorulup, toplanan deliller de değerlendirilip bir karar verilmesi gerekirken; bu yönde bir inceleme yapılmaması, usul ve yasaya aykırı olmuş; bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, Türk Medeni Kanununun 405. maddesine dayalı açılan davanın reddi ile ilgili kısma yönelik temyiz itirazlarının ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, oybirliğiyle karar verildi.