Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 12096 - Karar Yıl 2010 / Esas No : 9747 - Esas Yıl 2010
MAHKEMESİ :Bulancak Asliye Hukuk (Aile) MahkemesiTARİHİ :08.02.2010 NUMARASI :Esas no:2007/185 Karar no:2010/24Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm davacı-davalı (koca) tarafından, kendi davası yönünden temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.Davalı-davacı kadın, 09.05.2005 tarihinde açtığı birleştirilen boşanma davasından 08.02.2010 tarihli oturumda feragat etmiş,bu suretle önceki olayları affetmiş en azından hoşgörüyle karşılamıştır. Bu durumda davacı-davalı (koca) artık kusurlu kabul edilemez.Yapılan soruşturma ve toplanan delillerden; davalı-davacı kadının, eşine ve eşinin ailesine küfür ve hakaret ettiği anlaşılmaktadır. Bu halde, taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkan bırakmayacak nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Olayların akışı karşısında davacı-davalı (koca) dava açmakta haklıdır. Bu şartlar altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine göre, davacı-davalı kocanın davasının kabulü ile boşanmaya (TMK.md.166/1) karar verilecek yerde, isteğin reddi doğru bulunmamıştır.SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.