Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 12045 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 10059 - Esas Yıl 2012
MAHKEMESİ :Karabük 1. Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi TARİHİ :7.3.2012NUMARASI :Esas no:2010/143 Karar no:2012/205Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm; davacı-davalı (koca) tarafından; kendi davasının reddi, kadının birleşen boşanma davası ve fer'ileri ile ziynet eşyası alacağı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle davacı-davalı kocanın davasının, evliliğin nispi butlan sebebiyle iptaline ilişkin olup ıslah yoluyla davaya kademe eklenmesinin mümkün bulunmamasına, 26.1.2012 tarihli dilekçesindeki boşanmaya yönelik talebi dikkate alınmayacağına göre davacı-davalı kocanın kendi davasının reddine ilişkin temyiz itirazları yersizdir.2-Davacı-davalı kocanın, kadının boşanma davası ve fer'ileri ile ziynet eşyası alacağına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;Mahkemece her ne kadar davacı-davalı koca tam kusurlu kabul edilmek suretiyle, boşanma kararı verilmiş ise de; toplanan delillerden "tarafların evlilik süresi içerisinde cinsel birlikteliği gerçekleştiremedikleri, kadının mesaj yoluyla eşine ağır hakaretlerde bulunduğu, buna karşılık kocanın da ailesinin evlilik birliğine müdahalesine sessiz kaldığı ve manevi bağımsızlığı olan konut teminine yanaşmadığı anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu durum karşısında, boşanmaya neden olan olaylarda tarafların eşit kusurlu olduğunun kabulü gerekir. Eşit kusur halinde de boşanmaya karar verilmesi gerektiğine göre verilen boşanma hükmü sonucu itibariyle doğru olduğundan, davacı-davalı kocanın bu yöne ilişkin ve aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer yönlere ilişkin temyiz itirazları yerinde görülmemiş, boşanmaya ilişkin hükmün kusura ilişkin gerekçesinin düzeltilmek suretiyle onanması yönüne gidilmiştir. (HUMK md.438/son)3-Yukarıda 2. bentte açıklanan sebeplerle boşanmaya sebep olan olaylarda tarafların eşit kusurlu oldukları belirlendiğine göre, davalı-davacı kadının maddi ve manevi tazminat isteklerinin reddine karar verilmesi gerekirken, koşulları oluşmadığı halde Türk Medeni Kanununun 174/1-2. maddeleri uyarınca, davalı-davacı kadın yararına maddi ve manevi tazminata hükmedilmesi doğru görülmemiştir. SONUÇ: Temyiz edilen hükmün, yukarıda 3. bentte gösterilen sebeple maddi ve manevi tazminat yönünden BOZULMASINA, yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple kadının birleşen boşanma davası ve fer'ileri ile ziynet eşyasına yönelik hükmün, boşanma kararının kusura ilişkin gerekçesi düzeltilmek suretiyle ve kocanın kendi davasına yönelik temyiz itirazları yönünden ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.