Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 12004 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 7729 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :Düzce Aile MahkemesiTARİHİ :29.03.2012 NUMARASI :Esas no: 2011/123 Karar no:2012/282Taraflar arasındaki “boşanma” ve “karşı boşanma” davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı-davalı (koca) tarafından; kendi boşanma davası, kadın lehine hükmedilen tazminatlar ve ziynetler yönünden temyiz edilmekle, evrak okıundu, gereği görüşülüp düşünüldü:1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delilerle, kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı-karşı davalı (koca)'nın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.2 - Koca tarafından eşi aleyhine 27.03.2003 tarihinde açılan boşanma davası, Gölyaka Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi tarafından 18.07.2006 tarihinde 2006/71-95 sayılı kararla reddedilmiş, bu hüküm davacı tarafından temyiz edilmemiş, davalı tarafından tedbir nafakası ve kişisel ilişki yönünden temyiz edilmiş, hüküm “davalı lehine tedbir nafakası takdir edilmesi” gerektiğinden bahisle bu yönden bozulmuş; boşanma davasının reddine ilişkin karar, temyizin şümulü dışında bırakılarak 16.1.2007 tarihinde usulen kesinleşmiştir. Tebdir nafakasıyla ilgili bozma üzerine yapılan yargılama sonunda kesinleşen kısımla ilgili yeniden karar verilmiş olması sonuca etkili değildir ve bu kısmın kesinleşmiş olduğu gerçeğini değiştirmez. Türk Medeni Kanununun 166/4. maddesine dayanan iş bu boşanma davası ise, 21.2.2011 tarihinde açıldığına göre, bu maddedeki “ret kararının kesinleşmiş olmasına” ilişkin koşul gerçekleşmiştir. Bu bakımdan koca tarafından açılan Türk Medeni Kanununun 166/4. maddesinde yer alan fiili ayrılık sebebine” dayanan boşanma davasının “önceki ret kararının kesinleşmediği” gerekçesiyle reddedilmesi doğru değil ise de; davalı kadın tarafından açılan Türk Medeni Kanununun 166/1. maddesine dayanan karşı boşanma davasının kabulü ile verilen boşanma kararı, temyizin şumülü dışında bırakılarak kesinleştiğine göre; artık kocanın boşanma davasındaki boşanma talebinin konusu kalmamıştır. Bu durumda, kocanın boşanma davasının konusu kalmadığından bu yönde hüküm kurulmalı, Hukuk Muhakemeleri Kanununun 331/1. maddesi dikkate alınarak, esası hakkında karar verilmeyen kocanın boşanma davasının açılmasındaki tarafların haklılık durumuna göre, vekalet ücreti ve yargılama giderleri hüküm altına alınmalıdır. Bu yönde karar verilmek üzere hükmün bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışındak kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.