Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 11991 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 26417 - Esas Yıl 2012





MAHKEMESİ :Datça Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi TARİHİ :20.9.2012NUMARASI :Esas no:2010/262 Karar no:2012/228Taraflar arasındaki boşanma davalarının birleştirilerek yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davalı-davacı (kadın) tarafından; her iki dava yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:Yapılan tahkikat ve toplanan delillerden; tarafların birbirlerine karşılıklı olarak ağır sözlerle hakaret ettikleri ve karşılıklı olarak birlik görevlerini ihmal ettikleri anlaşılmaktadır. Evlilik birliği temelinden sarsılmıştır. Bu sonuca ulaşılmasında, sadece kadın değil, koca da kusurludur. Taraflardan birinin kusurunun diğerinden baskın olduğu söylenemez. Tarafların eşit kusurlu kabul edilmeleri gerekir. Davalı-davacı (kadın)'ın davası yönünden Türk Medeni Kanununun 166/1. maddesi koşulları oluşmuştur. O halde; boşanmaya davalı-davacı (kadın)'ın davası da kabul edilmek suretiyle karar verilmesi gerekirken; yetersiz gerekçeyle reddi isabetsiz olmuş, bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple davalı-davacı kadının davası yönünden BOZULMASINA, bozma sebebine göre, yeniden karar verilmesi gerekli hale gelen davacı-davalı kocanın boşanma davası ve fer'ilerine ilişkin temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.