Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 11562 - Karar Yıl 2011 / Esas No : 10864 - Esas Yıl 2010





MAHKEMESİ :Edremit 2. Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi TARİHİ :24.02.2010NUMARASI :Esas no:2009/90 Karar no:2010/81Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle toplanan delillerden evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına neden olan olaylarda güven sarsıcı davranışlarda bulunan, birlik görevlerini yerine getirmeyen ve eşine şiddet uygulayan davalı kocanın tamamen kusurlu olduğunun, davacı kadına bir kusur yüklenemeyeceğinin anlaşılmasına göre ; davalı kocanın tüm, davacı kadının aşağıdaki bentler kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir. 2-Türk Medeni Kanununun 174/2 maddesi, boşanmaya sebebiyet vermiş olan olaylar yüzünden kişilik hakları saldırıya uğrayan tarafın, kusurlu olandan manevi tazminat isteyebileceğini öngörmüştür. Toplanan delillerden evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına sebep olan olaylarda tazminat isteyen davacı kadının ağır ya da eşit kusurlu olmadığı, bu olayların kişilik haklarına saldırı teşkil ettiği anlaşılmaktadır. O halde mahkemece, tarafların sosyal ve ekonomik durumları, tazminata esas olan fiilin ağırlığı ile hakkaniyet kuralları (TMK. md.4 BK. md. 42,43,44,49) dikkate alınarak davacı kadın yararına uygun miktarda manevi tazminata hükmedilmesi gerekir. Bu yönün dikkate alınmaması doğru görülmemiştir.3-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumlarına, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur derecelerine paranın alım gücüne , ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaatlerin kapsamına nazaran davacı kadın yararına hükmolunan maddi tazminat azdır. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Borçlar Kanununun 42. ve devamı maddeleri hükmü nazara alınarak daha uygun miktarda maddi tazminat (TMK.md.174/1) takdiri gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.4-Davacı kadın Türk Medeni Kanununun 174/1-2. maddesinde dayalı tazminat talepleri yönünden faiz isteminde bulunmuştur. Boşanmanın fer'i (eki) niteliğinde olan maddi tazminat (TMK. md. 174/1) ve manevi tazminat ( TMK. md. 174/2) hükümleri, boşanma kararının kesinleşmesiyle muaccel (istenebilir) hale gelir. Bu nedenle, kararlaştırılan tazminata boşanma hükmünün kesinleşme tarihinden itibaren faize hükmedilmesi gerekirken; bu konuda bir karar verilmemesi de usul ve yasaya aykırıdır.SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2, 3 ve 4. bentlerde gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan bölümlerinin yukarıda l. bentte açıklanan nedenlerle ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın davalıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna, ve 73.90 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcını yatıran davacıya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.