Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 11489 - Karar Yıl 2007 / Esas No : 22093 - Esas Yıl 2006
MAHKEMESİ :Afşin A.H. (Aile) MahkemesiTARİHİ : 27.06.2006NUMARASI :683-303Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm çeyiz eşyaları ve ziynetler yönünden temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.Davalılar, 18.05.2005 havale tarihli dilekçede çehiz senedine karşı çıkmamışlar, senette yazılı ziynetleri ve bir kısım eşyaların kendileri tarafından satın alındığını ileri sürmüşlerdir. Yapılan soruşturma ve dosya kapsamına göre davacının çehiz senedinde yazılı eşyaları baba evine getirdiğine ilişkin bir delil bulunmamaktadır. Davalı tanığı İbrahim’in beyanı görgüye dayalı değildir. Bu durumda çehiz eşyalarının davalılarda kaldığı kabul edilmelidir. Davacı tanıklarının beyanlarından da davacıya ait ziynetlerin evlenmesinden kısa bir süre sonra davalı ve babası tarafından bozdurulup harcandığı anlaşılmaktadır. O halde davacının ziynetler ve çehiz eşyalarına ilişkin talebinin, gerektiğinde çehiz eşyalarının dava tarihinde yıpranma payları ve değerleri konusunda bilirkişiden rapor da alınmak suretiyle kabulü gerekirken, isteğin reddi doğru görülmemiştir.SONUÇ:Hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.