Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 11434 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 18993 - Esas Yıl 2015
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) MahkemesiDAVA TÜRÜ : BoşanmaTaraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından; kusur belirlemesi ve rededilen tazminat talepleri yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:Mahkemece; boşanmaya neden olan olaylarda taraflar eşit kusurlu kabul edilerek boşanmalarına hükmedilmiştir. Davalı erkek cevap dilekçesinde herhangi bir vakıa ileri sürmemiştir. Davalının dayanmadığı vakıalar hükme esas alınamaz ve davacıya kusur olarak yüklenemez. (HMK m. 25/1, 119/e, 141) Yapılan soruşturma ve toplanan delillerden davalı erkeğin eşi ile son yıllarda konuşmadığı ve ona hakaret ettiği anlaşılmaktadır. Davacı kadının ise kusurlu bir davranışı kanıtlanamamıştır. Gerçekleşen bu durum karşısında boşanmaya neden olan olaylarda davalı erkeğin tam kusurlu olduğunun kabulü gerekir. Bu kusurlu davranışlar kadının kişilik haklarına saldırı niteliği taşımaktadır ve kadın yararına Türk Medeni Kanununun m. 174/1-2 koşulları gerçekleşmiştir.Bu husus gözetilmeden tarafların eşit kusurlu kabulü ve bu yanılgılı kusur belirlemesinin sonucu olarak davacı kadının maddi ve manevi tazminat isteklerinin reddi doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA,temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.