Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 11376 - Karar Yıl 2006 / Esas No : 4996 - Esas Yıl 2006





MAHKEMESİ :Üsküdar 2. Aile MahkemesiTARİHİ :26.12.2005 NUMARASI :114 - 835DAVA TÜRÜ :BoşanmaTaraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm kusur, tazminat, yoksulluk nafakası, ziynetler yönünden temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü. 1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre sair temyiz itirazları yersizdir.2-Koca tarafından açılan Üsküdar 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2000/105 esasında kayıtlı boşanma davası “taraf tanıklarının beyanlarına göre eşler arasında boşanmayı gerektirecek şeklide şiddetli geçimsizlik mevcut olmadığı gibi mevcut olaylarda kusurlu olan yine davacının kendisidir.” gerekçesiyle reddedilmiş ve kesinleşmiştir.* Türk Medeni Kanununun 174/1. maddesi mevcut veya beklenen bir menfaati boşanma yüzünden haleldar olan kusursuz yada daha az kusurlu tarafın, kusurlu taraftan uygun bir maddi tazminat isteyebileceğini, 186. maddesi, evi birlikte seçeceklerini , birliğin giderlerine güçleri oranlarında emek ve mal varlıkları ile katılacaklarını öngörmüştür. Toplanan delillerden boşanmaya sebep olan olaylarda maddi tazminat isteyen eşin diğerinden daha ziyade kusurlu olmadığı anlaşılmaktadır. Boşanma sonucu bu eş, en azından diğerinin maddi desteğini yitirmiştir. O halde mahkemece, tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile kusurları ve hakkaniyet ilkesi (MK.Md,4 BK.md.42 ve 44 ) dikkate alınarak * kadın yararına uygun miktarda maddi tazminat verilmelidir. Bu yönün dikkate alınmaması doğru görülmemiştir. 3-Toplanan delillerden davalı kadının boşanma yüzünden yoksulluğa düşeceği anlaşılmaktadır. ( TMK. md. 175 ) Davalıya uygun miktarda yoksulluk nafakası takdiri gerekirken reddi isabetsizdirS O N U Ç : Temyiz olunan hükmün 2. ve 3. bentlerde yazıl nedenlerle BOZULMASINA, bozma dışında kalan temyize konu bölümlerinin l. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcın yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.