Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 10930 - Karar Yıl 2006 / Esas No : 4816 - Esas Yıl 2006
MAHKEMESİ :Ankara 2. Aile MahkemesiTARİHİ : 21.12.2005NUMARASI :341-1654DAVA TÜRÜ :BoşanmaTaraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü. *Davacı tanıklarının anlatımında geçen olaylardan sonra evlilik birliğinin devam ettiği, taraflar arasında gerçekleşen son olayda davacı kocanın davalı eşine fiziksel şiddet uyguladığı bu olaydan sonra tarafların ayrıldıkları anlaşılmaktadır. *Türk Medeni Kanununun 166/1-2 maddesi uyarınca; Boşanma kararı verilebilmesi için evlilik birliğinin, ortak hayatı sürdürmeleri eşlerden beklenmeyecek derecede temelinden sarsıldığının sabit olması gerekir. Oysa dinlenen davacının tanıklarının sözlerinin bir kısmı Türk Medeni Kanununun 166/1 maddesinde yer alan temelinden sarsılma durumunu kabule elverişli olmayan beyanlar olup, bir kısmı ise, sebep ve saiki açıklanmayan ve inandırıcı olmaktan uzak izahlardan ibarettir. Bu itibarla davanın reddi gerekirken delillerin takdirinde hataya düşülerek yetersiz gerekçe ile boşanmaya karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır.SONUÇ: Temyiz edilen kararın gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar yolu düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.