Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 10860 - Karar Yıl 2010 / Esas No : 7278 - Esas Yıl 2010





MAHKEMESİ :Ankara 9.Aile Mahkemesi TARİHİ :9.7.2008NUMARASI :Esas no:2008/173 Karar no:2008/818Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm tazminatlar ve nafakalar yönünden temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre tarafların aşağıdaki bentler kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.2-Davalı-karşılık davacı kocanın tedbir ve yoksulluk nafakası talebi hakkında olumlu olumsuz bir karar verilmemesi usul ve yasaya aykırıdır.3-Davalı-karşılık davacı kocanın manevi tazminat ve Türk Medeni Kanununun 174/1.madde kapsamında bulunmayan maddi tazminat isteği hakkında kısa kararda bir düzenleme yapılmadığı halde, gerekçeli kararda kocanın manevi tazminat isteğinin reddine, Türk Medeni Kanununun 174/1.madde kapsamında bulunmayan maddi tazminat isteği konusunda nispi harç yatırılmadığından karar verilmesine yer olmadığına denilmek suretiyle kısa kararla gerekçeli karar arasında çelişki yaratılmıştır.Hukuk Usulü Muhakemeleri Yasasının 38l/2 maddesi uyarınca kararın tefhimi en az 388.maddede belirtilen hüküm sonucunun duruşma tutanağına geçirilerek okunması suretiyle olur. Bu durumda gerekçeli kararın, tefhim edilen karar yanlışta olsa, buna uygun düzenlenmesi gerekmektedir. Yanlışlık ancak temyiz yoluna başvurulması ve kararın bozulması halinde düzeltilebilir. Tefhim edilen kararla gerekçeli karardaki aykırılık diğer yönler incelenmeden tek başına bozma sebebi olur. O halde mahkemece yapılacak iş, l0.4.l992 tarihli 7/4 sayılı içtihadı birleştirme kararı gözetilerek yeniden karar oluşturmaktan ibarettir.4-Davacı karşılık davalı kadının manevi tazminat için talep ettiği faiz isteği konusunda olumlu olumsuz bir karar verilmemesi doğru görülmemiştir.5-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumlarına, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur derecelerine paranın alım gücüne , ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaatlerin kapsamına nazaran davacı karşılık davalı kadın yararına hükmolunan maddi tazminat azdır. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Borçlar Kanununun 42. ve devamı maddeleri hükmü nazara alınarak daha uygun miktarda maddi tazminat (TMK.md.174/1) takdiri gerekirken yazılı şeklide hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ:Temyiz edilen kararın yukarıda 2, 3, 4. ve 5. bentlerde açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin 1. bentte açıklanan nedenlerle ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.