Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 10805 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 19057 - Esas Yıl 2012





MAHKEMESİ :Yahyalı Asliye Hukuk (Aile) MahkemesiTARİHİ :03.05.2012 NUMARASI :Esas no: 2011/273 Karar no:2012/129Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davalı tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:1-Birlikte yaşamaya ara verilmesi haklı bir sebebe dayanıyorsa hakim, eşlerden birinin istemi üzerine birinin diğerine yapacağı parasal katkıya ilişkin önlemleri alır (TMK.md.197/1). Eşlerden biri, haklı bir sebep olmaksızın diğerinin birlikte yaşamaktan kaçınması veya ortak hayatın başka bir sebeple olanaksız hale gelmesi üzerine de yukarıdaki istemlerde bulunabilir (TMK.md.197/3). Bu yasal düzenlemeye göre davacının nafaka talebinde bulunabilmesi için ayrı yaşamakta haklı olması gerekir. Aksi halde nafaka talebi haklı olmaz. Davacı tarafından eşi aleyhine boşanma davası açılmış, haklı görülmeyerek davası reddedilmiş, karar 22.07.2011 tarihinde kesinleşmiştir. İşbu dava ise davacı tarafından 17.10.2011 tarihinde açılmıştır. Davacı tarafından açılan boşanma davası reddedildiğine göre, davacı ayrı yaşamakta ve nafaka talep etmekte haklı sayılamaz. Bu husus nazara alınmadan davacının kendisiyle ilgili nafaka talebinin reddi gerekirken, yazılı şekilde nafakaya hükmedilmesi doğru bulunmamıştır. 2-Davacı tarafından açılan boşanma davası reddedilmiştir. Evlilik birliği hukuken devam etmektedir. Fiilen ayrı yaşama halinde velayetin ebeveynlerden birine verilmesi mümkün (TMK.md.326/2 ve 197/4) ise de, bu durumda dahi velayetin düzenlenmesinde, çocuğun yararı asıldır. Müşterek çocuk Fatma 18.12.2004 doğumludur. Davalının gösterdiği deliller toplanmadan davacı tanıklarının beyanlarıyla sonuca gidilmiştir. Davalı, gösterdiği delillerden vazgeçmemiştir. O halde davalının gösterdiği deliller de toplanıp tüm deliller birlikte değerlendirilerek sonucuna göre velayetin ebeveynlerden hangisine verileceğinin tespiti ile buna göre hüküm kurulması gerekirken, eksik inceleme ile karar verilmesi doğru bulunmamıştır. SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, 2. bentteki bozma sebebine göre davalının çocuk için takdir edilen nafakaya ilişkin temyiz itirazının incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.