Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 1069 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 19527 - Esas Yıl 2013





:MAHKEMEİ :Mersin 4. Aile MahkemesiTARİHİ :17.05.2013 NUMARASI :Esas no:2012/386 Karar no:2013/377 Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davalı (kadın) tarafından; tamamı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: 1-Türk Medeni Kanununun 166/1-2 maddesi uyarınca; boşanma kararı verilebilmesi için evlilik birliğinin, ortak hayatı sürdürmeleri eşlerden beklenmeyecek derecede temelinden sarsıldığının sabit olması gerekir. Oysa dinlenen davacı tanıklarının sözlerinin bir kısmı Türk Medeni Kanununun 166/1 maddesinde yer alan temelinden sarsılma durumunu kabule elverişli olmayan beyanlar olup, bir kısmı ise, sebep ve saiki açıklanmayan ve inandırıcı olmaktan uzak izahlardan ibarettir. Bu itibarla davanın reddi gerekirken delillerin takdirinde hataya düşülerek yetersiz gerekçe ile boşanmaya karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır. 2-Davalı kadın 14.2.2013 tarihli dilekçesi ile ziynet eşyalarının aynen iadesini, mümkün olmazsa bedeli olan 10.000 TL'nin tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Bu istek boşanmanın eki niteliğinde değildir. Davalı kadın tarafından harcı yatırılarak açılmış bağımsız bir dava veya karşılık dava bulunmamaktadır. Mahkemece, "Bu konuda karar verilmesine yer olmadığına" şeklinde hüküm kurmak gerekirken, kesin hüküm oluşturacak şekilde isteğin reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir. SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 1 ve 2. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma sebeplerine göre diğer temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.