MAHKEMESİ :Trabzon Aile MahkemesiTARİHİ :11.07.2013NUMARASI :Esas no:2012/121 Karar no:2013/545 Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı-karşı davalı (kadın) tarafından, maddi tazminat talebinin reddi, aleyhine hükmedilen vekalet ücreti ve lehine hükmedilen vekalet ücretinin miktarı yönünden; davalı-karşı davacı (koca) tarafından ise kusur belirlemesi, velayet, nafakalar, kişisel ilişki ve manevi tazminat yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı-karşı davalı (kadın) ile davalı-karşı davacı (koca)'nın aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir. 2-Davacı-karşı davalı (kadın) dava dilekçesinde iş yerinden aldığı tazminatı, davalı-karşı davacı (koca)'nın borcu nedeniyle harcadığını belirterek toplamda 28.800 TL'yi bulan tazminatın davalı-karşı davacıdan iadesini talep etmiş ve nispi peşin harcı da yatırmıştır. Bu istek boşanmanın eki (TMK md. 174/1) niteliğinde olmayıp, bağımsız bir taleptir. Dava, Borçlar Hukukundan kaynaklanmaktadır. Aile Mahkemelerinin Kuruluş Görev ve Yargılama Usullerine dair 4787 sayılı Kanunun 4. maddesinde yer alan aile hukukundan kaynaklanan dava ve işlerden değildir. Genel mahkemeler görevlidir. Görev, kamu düzenine ilişkin olup, hakim tarafından yargılamanın her aşamasında re'sen gözetilir. Bu bakımdan görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, işin esasının incelenmesi doğru bulunmamıştır. 3-Davalı- karşı davacı (koca)'nın boşanma davasının kabulü nedeniyle lehine maktu vekalet ücreti takdir edilmesi gerekirken nispi vekalet ücretine hükmedilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir. 4-Taraflar farklı şehirlerde oturmakta olup, davalı-karşı davacı baba ile düzenlenen kişisel ilişki yetersiz kalmaktadır. Baba ile müşterek çocuklar arasında babalık duygularını tatmin edecek ve yatılı kalacak şekilde ayın belirli bir haftasında, dini bayramlarda, yarıyıl ve yaz tatillerinde daha uygun süreli kişisel ilişki tesisi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi doğru görülmemiştir. SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeple davacı-davalı (kadın), 4. bentte gösterilen sebeple davalı-karşı davacı (koca) lehine BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatıranlara geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.