Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 10565 - Karar Yıl 2010 / Esas No : 9353 - Esas Yıl 2009





MAHKEMESİ :İzmir 11.Aile MahkemesiTARİHİ :3.3.2009NUMARASI :Esas no:2008/811 Karar no:2009/247Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.1-Yapılan soruşturma, toplanan delillerden her iki tarafın birlik görevlerini yerine getirmediği, eşit kusurlu davranışları ile evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına sebebiyet verdikleri anlaşılmaktadır. Bu halde taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkân vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Olayların akışı karşısında taraflar dava açmakta haklıdır. Bu şartlar altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine göre, her iki davanın da kabulüne (TMK.md. 166/1) karar verilecek yerde, yetersiz gerekçe ile davanın reddi doğru bulunmamıştır.2-Birleşen davada davalı-davacı kocanın katkı payı alacağına yönelik talebi boşanma davasının eki niteliğinde olmayıp ayrıca nispi harca tabidir. Başvurma harcı ilk dava açma sırasında,nispi harç da tensiple yapılan ihtarat üzerine 14.10.2008 tarihinde mahkeme veznesine yatırılmış makbuzu dosyaya ibraz edilmiştir. Katkı payı alacağına yönelik isteğin dinlenebilmesi için öncelikle evlilik birliğinin sona ermesi gerekir. Davalı-davacı kocanın katkı payına ilişkin talebi yönünden tefrik kararı verilerek boşanma davasının sonucunun beklenmesi gerekirken yazılı gerçekçe ile katkı payına yönelik istek hakkında davanın açılmamış sayılmasına karar verilmesi de doğru bulunmamıştır.SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 1. ve 2. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine,işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.