MAHKEMESİ :Ankara/Gölbaşı Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi TARİHİ :13.04.2011 NUMARASI :Esas no:2010/191 Karar no:2011/344Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı kadın tarafından; kusur belirlemesi, tazminat taleplerinin reddi ve nafakaların miktarı; davalı-davacı koca tarafından ise kadının kabul edilen, kendisinin reddedilen boşanma davaları ile kadın yararına hükmedilen nafakalar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:1-Toplanan delillerden; davacı-davalı kadının kocasına hakaret ettiği kanıtlanmış ise de; davanın açılmasından önce ve yargılama sırasında davalı-davacı kocanın eşini sevdiğini ve kendisini affetmesini istediği anlaşılmaktadır. Kocanın bu hareketi, davacı-davalı eşinin kusurlu davranışlarını affettiği ve en azından hoşgörü ile karşıladığı anlamındadır. Affedilen veya hoşgörüyle karşılanan olaylara ise, boşanma sebebi olarak dayanılamaz. Buna karşılık, mahkemenin de kabulünde olduğu gibi, davalı-davacı kocanın ise eşine tokat atması suretiyle fiziksel şiddete başvurduğu ve ona hakaret ettiği anlaşılmaktadır. Bu durumda, davacı-davalı kadına bir kusur yüklenmesi söz konusu değildir. Evlilik birliği temelinden sarsılmıştır. Bu sonuca ula??ılmasında kusur tamamen davalı-davacı kocaya aittir. Gerçekleşen bu duruma göre; kadının davasının kabul edilip kocanın davasının reddine karar verilmesinde, boşanmayla yoksulluğa düşeceği anlaşılan davacı-davalı kadın yararına tedbir ve yoksulluk nafakasına hükmedilmesinde bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Davalı-davacı kadının boşanma davasından verilen boşanma hükmü sonuç olarak doğru olmakla birlikte, açıklanan şekilde kusur belirlemesine ilişkin gerekçesi doğru olmadığından; Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438/son maddesi uyarınca boşanma hükmünün gerekçesinin değiştirilmesi suretiyle onanmasına karar vermek gerekmiş ve değiştirilen bu gerekçeye göre; davalı-davacı kocanın tüm, davacı-davalı kadının ise aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersiz bulunmuştur.2-Yukarıda l. bentte açıklandığı gibi; boşanmaya neden olan olaylarda; kusur tamamen davalı-davacı kocadadır. Durum böyleyken mahkemece tarafların eşit kusurlu kabul edilmesi ve mahkemece bu hatalı kusur belirlemesi gerekçe gösterilerek; davacı-davalı kadının maddi tazminat (TMK. md. 174/1) ile manevi tazminat (TMK. md. 174/2) taleplerinin reddine karar verilmesi isabetsiz olup, bozmayı gerektirmiştir. S O N U Ç : Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple davacı-davalı kadın yararına BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda l. bentte gösterilen sebeple davacı-davalı kadının davasında verilen boşanma hükmünün kusur belirlemesine ilişkin gerekçesinin değiştirilmesi suretiyle ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın Osman'a yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna ve 90.00 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcını yatıran Medine'ye geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.