Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 10501 - Karar Yıl 2012 / Esas No : 14490 - Esas Yıl 2011





MAHKEMESİ :Çorum Aile MahkemesiTARİHİ :10.05.2011 NUMARASI :Esas no:2009/170 Karar no:2011/577Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm; kusur, reddedilen tazminat, yoksulluk nafakası ve ziynet alacağı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı kadının aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir. 2-Toplanan delillerden; evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına sebebiyet veren olaylarda, eşine sürekli şiddet uygulayan davalı kocanın daha ağır kusurlu olduğu ve davacı kadın yararına Türk Medeni Kanununun 174/2 maddesi koşullarının gerçekleştiği anlaşılmaktadır. Mahkemenin davalı kocayı ağır kusurlu kabul etmesine rağmen şiddet eylemlerinin affa uğradığından bahisle manevi tazminat talebini reddetmesi doğru görülmemiştir.3-Davacı kadın 12 adet bilezik ve 50 adet küçük altının evlilik süresi içinde davalı tarafından satıldığını, bunların iadesini istediğini bildirmiştir. Davalı koca ise altınların davacı tarafından bozdurularak mobilya aldığını beyan etmiştir. Davalı vekili takıların mobilya alımında bozdurulduğunu ifade ettiğine göre, bunların evin ihtiyacı için bozdurulduğunda da bir uyuşmazlık bulunmamaktadır. Davacıya düğünde takılan mücevherler ona hediye edilmiş sayılır ve onun malıdır. Kadının rızasıyla da olsa bunların bozdurulup sarf edilmesi, kadın tarafından kocaya geri istenmemek üzere verildiği, iddia ve ispat edilmedikçe kocayı iade borcundan kurtarmaz. Davalı, davacıya ait takıların geri istenmemek üzere bozdurulduğunu ispat edememiş, bu yönde bir kanıt getirememiştir. Bu durumda, davacı kadının bilirkişi raporunda belirtilen 8 adet bilezik ve 45 adet çeyrek altın miktarındaki ziynet eşyası alacağının kabulüne karar verilmesi gerekirken; yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde istemin reddine karar verilmesi isabetsiz olup; bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2 ve 3. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan bölümlerinin yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.