MAHKEMESİ :Diyarbakır l. Sulh Hukuk MahkemesiTARİHİ :3.7.2008 NUMARASI :Esas no:2007/2260 Karar no:2008/1570Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.Davacı kurum, Diyarbakır Bakım ve Rehabilitasyon merkezinde koruma altına alınan 8.9.1989 doğumlu A.Ç.Türk Medeni Kanununun 405. maddesi gereğince kısıtlanmasına karar verilmesini istemiştir.Mahkemece, istek reddedilmiş, kararı kurum vekili temyiz etmiştir.Vesayet kamu düzeniyle ilgili olup, vesayet altına alınmayı gerekli kılan bir durumun olup olmadığının mahkemece re’sen (kendiliğinden) araştırılması gerekir.Kısıtlanması talep edilen A.Ç.hakkında, koruma dosyası içinde bulunan Balıkesir Devlet Hastanesinin 20.03.2007 tarihli raporunda; “mental reterdayon tanısı konulduğu, zeka seviyesinin 45 olduğu, özür durumuna göre vücut fonksiyon kaybının %70 olduğu…” bildirilmiş; mahkemece Diyarbakır Eğitim ve Araştırma Hastanesinden aldırılan 28.03.2008 tarihli raporda ise; “… kişide mental reterdasyon saptanmadığı, akıl zayıflığının mevcut olmadığı, vesayet altına alınmasına gerek bulunmadığı…” ifade edilmiştir. Görüldüğü gibi, her iki rapor arasında çelişki mevcuttur.Bu durumda mahkemece yapılacak iş; mevcut raporların ve koruma dosyası içindeki psikolojik danışman ve sosyal hizmet uzmanı tarafından düzenlenmiş olan raporların da eklenerek, ilgilinin Adli Tıp Kurumu ilgili ihtisas kuruluna sevk edilmesi ve muayenesinin yapılarak sözü edilen raporlar arasındaki çelişkinin giderilmesi, Türk Medeni Kanununun 405. maddesinde yer alan kısıtlama sebebinin bulunup bulunmadığının resmi sağlık kurulu raporuyla tespiti ile hasıl olacak sonucuna göre karar vermekten ibarettir. Açıklanan yönde işlem yapılmadan eksik araştırma ile hüküm kurulması doğru bulunmamıştır. SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, oybirliğiyle karar verildi.