Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 10318 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 26763 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :Kütahya Aile MahkemesiTARİHİ :09.10.2013 NUMARASI :Esas no:2012/809 Karar no:2013/977Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı (koca) tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: 1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacının tedbir nafakasına ilişkin temyiz itirazları yersizdir.2-Diğer yönlere ilişkin temyiz itirazlarına gelince;Yapılan yargılama ve toplanan delillerden; tarafların karşılıklı birbirlerine hakaret ettikleri, ayrıca davacının ve ailesinin davalıya şiddet uyguladıkları, aşağılayıp evden kovdukları anlaşılmaktadır. Davalı kadın da boşanma talebine karşı çıkmamıştır. Bu halde taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkan vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Bu şartlar altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine göre, boşanmaya (TMK.md.166/2) karar verilecek yerde yetersiz gerekçe ile davanın reddi doğru bulunmamıştır.SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, davacının tedbir nafakasına yönelik temyiz itirazının REDDİNE, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.