Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 10239 - Karar Yıl 2011 / Esas No : 9476 - Esas Yıl 2010
MAHKEMESİ:Biga Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi TARİHİ :16.3.2010NUMARASI:Esas no:2009/70 Karar no:2010/121Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm nafaka, kişisel ilişki, tazminat ve vekalet ücreti yönünden temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.1-Dava; Türk Medeni Kanununun 166/1. maddesi gereğince açılmış, evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedenine dayalı boşanma isteğinden ibarettir. Boşanma davalarında kabul hukuki sonuç doğurmaz. (TMK.md.184) Türk Medeni Kanununun 166/3. maddesindeki anlaşmalı boşanma koşulları da oluşmamıştır. Davacının delil bildirmemiş olmasına ve dinlenen davalı tanığı da evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına neden olan olaylarda tamamen davacının kusurlu olduğunu belirtmiş olmasına göre davacının ıspatlanamayan davasının reddi gerekirken yetersiz gerekçe ile boşanmaya karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır. Ancak bu yön temyiz edilmediğinden bozma nedeni yapılmamış yanlışlığa değinilmekle yetinilmiştir.2-Temyiz nedenlerine hasren yapılan incelemeye gelince;a-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davacının aşağıdaki bentler kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.b-Davacının açtığı boşanma davası kabul edildiği halde kendisini vekil ile temsil ettiren davacı yararına karar tarihindeki Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken bu konuda olumlu veya olumsuz bir hüküm kurulmaması doğru görülmemiştir.c-Velayeti anneye bırakılan 15.12.2007 doğumlu E.ile baba arasında kurulan kişisel ilişki babalık duygularını tatmin edecek nitelikte olması gerektiği gibi küçüğün fikri ve gelişimi açısından da önemlidir. Açıklanan nedenlerle küçükle baba arasında ayın belli haftaları yatıya kalacak şekilde kişisel ilişki kurulması gerektiğinin düşünülmemesi ve dini bayramlar ile 1 Temmuz ile 20 Temmuz arasında kurulan kişisel ilişkinin başlangıç ve bitiş saatlerinin de gösterilmemesi doğru görülmemiştir.SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2/b,c bentlerde gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerin ise yukarıda 2/a bentte gösterilen nedenlerle ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.