Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 10093 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 21027 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :Alanya 1. Aile MahkemesiTARİHİ :03.07.2013NUMARASI :Esas no:2012/136 Karar no:2013/824 Taraflar arasındaki "boşanma" ve "karşı boşanma" davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davalı-karşı davacı (kadın) tarafından; her iki boşanma davası ve fer'ileri ile koca lehine hükmedilen manevi tazminat yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 29.04.2014 günü temyiz eden davalı-karşı davacı S.. A.. vekili Av.D..Y.. S..ve karşı taraf davacı-karşı davalı D.. A.. vekili Av.C..D...geldiler. Gelenlerin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü: 1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-karşı davacı (kadın)'ın kendi boşanma davasının kabulü gerektiği yönündeki temyiz itirazları yersizdir. 2-Kocanın boşanma davasına ilişkin temyiz itirazlarına gelince; Davacı-karşı davalı (koca), "eşinin bir başka erkekle kendisini aldattığını" iddia etmiş, mahkemece; "bu iddianın tanık beyanlarıyla doğrulandığı" kabul edilerek koca bu sebeple davayı açmakta haklı bulunmuş ve tarafların Türk Medeni Kanununun 166/1. maddesi gereğince boşanmalarına karar verilmiştir. Oysa davacı-karşı davalı (koca)'nın tanıklarının beyan ettikleri olayların davadan dört yıl öncesine ait olduğu, bu olaylardan sonra tarafların Nevşehir'den Alanya'ya taşındıkları ve yaklaşık dört yıl gibi uzun bir süre birlikte yaşadıkları toplanan delillerden anlaşılmaktadır. Kadına atfedilen olaydan sonra tarafların dört yıl gibi uzun bir süre evlilik birliğini devam ettirmiş olmaları, devam eden süreçte aralarında bunun yol açtığı somut olaylar bulunmadıkça, bu olayların affedildiğini veya en azından hoşgörüyle karşılandığını gösterir. Affedilen veya hoşgörüyle karşılanan olaylar ise boşanma sebebi olmaz. Devam eden süreçte taraflar arasında yeni bir olay ispatlanmadığına göre, kocanın davasının reddi gerekirken yetersiz gerekçe ile boşanma kararı verilmesi doğru bulunmamıştır. SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bu bentteki bozma sebebine göre kadının, koca lehine hükmedilen manevi tazminata ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, duruşma için takdir olunan 1100 TL. vekalet ücretinin Doğan'dan alınıp Seher'e verilmesine, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.