Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 10046 - Karar Yıl 2012 / Esas No : 13303 - Esas Yıl 2011





MAHKEMESİ :İzmir 7. Aile Mahkemesi TARİHİ :8.4.2011NUMARASI :Esas no:2010/494 Karar no:2011/372Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm her iki dava yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davalı-davacı kocanın kendi davasına yönelik temyiz itirazları yersizdir.2-Davacı-karşı davalı kadının boşanma davasına yönelik temyiz itirazının incelenmesine gelince;Davacı S. B. vesayet altında olup dava açabilmesi için Türk Medeni Kanununun 462/8. maddesine göre vesayet makamının izni gereklidir. V. K. T. bu izni almadan davayı açmıştır. Açıklanan eksiklik yargılama sırasında giderilebilir nitelikte bir dava şartıdır. Bu nedenle, dava şartına ilişkin bu eksiklik giderilmeden davanın esasının incelenmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ:Temyiz edilen hükmün 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan davalı-davacı kocanın reddedilen boşanma davasına yönelik temyizin yukarıda 1. bentte açıklanan sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.