MAHKEMESİ :Manisa 2. Aile MahkemesiTARİHİ :26.02.2009 NUMARASI :Esas no:2006/371 Karar no:2009/109Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.1-Davalı kocanın temyiz talebinin incelenmesinde;Türk Medeni Kanununun 166/1-2 maddesi uyarınca; boşanma kararı verilebilmesi için evlilik birliğinin, ortak hayatı sürdürmeleri eşlerden beklenmeyecek derecede temelinden sarsıldığının sabit olması gerekir. Oysa dinlenen davacı tanıklarının sözlerinin bir kısmı Türk Medeni Kanununun 166/1 maddesinde yer alan temelinden sarsılma durumunu kabule elverişli olmayan beyanlar olup, bir kısmı ise, sebep ve saiki açıklanmayan ve inandırıcı olmaktan uzak izahlardan ibarettir. Bunun sonucu olarak davalı kocadan kaynaklanan bir kusurun varlığı kanıtlanamamıştır. Kaldı ki, dava açıldıktan sonra da, davacı kadının davalı kocayla buluştukları ve T..'da ev tutmaya gittikleri anlaşılmaktadır. Davacının bu tutumu var olsa bile davalı kocanın kusurlu davranışlarını affettiği en azından hoşgördüğünü göstermektedir. Bu itibarla davanın reddi gerekirken delillerin takdirinde hataya düşülerek yetersiz gerekçe ile boşanmaya karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır.2-Davacı kadının temyizine gelince;Davacı kadının 26.09.2006 tarihli dava dilekçesinde ziynet eşyaları ve bedeli yönünden bir davası bulunmamaktadır. Daha sonradan bu yönde açıklama ile nispi peşin harcın yatırılmış olması istemi dava haline getirmez. Açıklanan nedenlerle ziynet eşyalarına ilişkin talep yönünden "karar verilmesine yer olmadığına" şeklinde karar verilmesi gerekirken, kesin hüküm oluşturacak şekilde talebin reddi yönünde karar verilmesi doğru bulunmamıştır.SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 1. ve 2.bentte gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatıranlara geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.