MAHKEMESİ:Karapınar Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi TARİHİ :30.07.2009NUMARASI:Esas no:2009/67 Karar no:2009/176Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm kusur ve tazminatlar yönünden temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.Toplanan delillerden; koca tanıklarının anlatımında geçen kadının güven sarsıcı davranışlarda bulunduğuna ilişkin davranışın davalı-davacı kocanın kendilerine aktardığı iddialara dayalı olduğu görülmektedir. Başkaca delillerle doğrulanmış olmadıkça, sadece taraf sözlerinin aktarılmasının bir delil değeri yoktur. Evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına neden olan olaylarda eşine şiddet uygulayan, eşinin rahatsızlığı ile ilgilenmeyen, birlik görevlerini yerine getirmeyen davalı-davacı kocanın tamamen kusurlu olduğu anlaşılmaktadır. Mahkemenin davacı-davalı kadına da kusur yüklemek suretiyle tarafların eşit kusurlu olarak kabulü ve buna bağlı olarak davacı-davalı kadının maddi ve manevi tazminat istemlerinin reddi isabetsiz olmuştur.1-Türk Medeni Kanununun 174/1. maddesi mevcut veya beklenen bir menfaati boşanma yüzünden haleldar olan kusursuz ya da daha az kusurlu tarafın, kusurlu taraftan uygun bir maddi tazminat isteyebileceğini, 186. maddesi, eşlerin evi birlikte seçeceklerini, birliğin giderlerine güçleri oranında emek ve mal varlıkları ile katılacaklarını öngörmüştür. Toplanan delillerden boşanmaya sebep olan olaylarda maddi tazminat isteyen eşin diğerinden daha ziyade ve eşit kusurlu olmadığı anlaşılmaktadır. Boşanma sonucu bu eş, en azından diğerinin maddi desteğini yitirmiştir. O halde mahkemece, tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile kusurları ve hakkaniyet ilkesi (TMK.md,4 BK.md.42 ve 44 ) dikkate alınarak davacı-davalı kadın yararına uygun miktarda maddi tazminat verilmelidir. Bu yönün dikkate alınmaması doğru görülmemiştir. 2-Türk Medeni Kanununun 174/2 maddesi, boşanmaya sebebiyet vermiş olan olaylar yüzünden kişilik hakları saldırıya uğrayan tarafın, kusurlu olandan manevi tazminat isteyebileceğini öngörmüştür. Toplanan delillerden evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına sebep olan olaylarda tazminat isteyen davacı-davalı kadının ağır ya da eşit kusurlu olmadığı, bu olayların kişilik haklarına saldırı teşkil ettiği anlaşılmaktadır. O halde mahkemece, tarafların sosyal ve ekonomik durumları, tazminata esas olan fiilin ağırlığı ile hakkaniyet kuralları (TMK. md.4 BK. md. 42,43,44,49) dikkate alınarak davacı-davalı kadın yararına uygun miktarda manevi tazminata hükmedilmesi gerekir. Bu yönün dikkate alınmaması doğru görülmemiştir.SONUÇ : Temyiz edilen kararın gösterilen sebeple BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcın yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.