TEBLİĞNAME : 1-B/201136698MAHKEMESİ :NEVŞEHİR Ağır Ceza MahkemesiTARİH VE NO : 26/08/2010 -133/184SUÇ :Canavarca bir his sevkiyle öldürmek E.. G..'i canavarca bir his sevkiyle öldürmekten sanık M.. Ç..'nın yapılan yargılanması sonunda: hükümlülüğüne ilişkin (NEVŞEHİR) Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 26/08/2010 gün ve 133/184 sayılı hüküm resen temyize tabi olmakla beraber duruşmalı olarak Yargıtay’ca incelenmesi sanık müdafii tarafından da istenilmiş olduğundan dava dosyası C.Başsavcılığından tebliğname ile Dairemize gönderilmekle: duruşmalı olarak incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi. TÜRK MİLLETİ ADINA Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, cezayı azaltıcı bir neden bulunmadığı takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin temyiz dilekçesi ve duruşmalı incelemede eksik incelemeye, ağır haksız tahrik bulunduğuna yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine; Ancak; A.Oluşa ve dosya kapsamına göre; maktul ile sanığın aileleri arasında önceye dayalı adliyeye intikal eden olaylar nedeniyle husumet bulunduğu, olay günü karşılaşan sanık ve maktulün tartışmaya başladıkları, tartışma sırasında sanığın bıçakla çoğunluğu yüz bölgesinde olmak üzere 21 adet kesici delici alet yarası oluşturacak şekilde maktulü yaralayıp öldürdüğü olayda; pek çok öldürücü nitelikte yara ika edilmesinin tek başına suçun canavarca hisle ya da eziyet çektirerek işlendiğini kabule yeterli bulunmadığı, canavarca hisle öldürme,sırf öldürmüş olmak için öldürme, ölenin acı çekmesinden zevk duymak için öldürme olup, eziyet çektirerek öldürme ise ölümü meydana getirme bakımından zorunlu olmayan ve ölüme takaddüm eder vahşice hareketler olup sanığın öldürme kastının yanında işkence ya da eziyet çektirme kastının da bulunması gerektiği, sırf ölüm neticesini almak için tehevvürle maktulün baş kısmına bıçakla çok sayıda darbenin yapıldığı, somut olayda ise sanığın canavarca hisle ya da eziyet çektirerek öldürme amacıyla hareket ettiğini, kabule yeterli her türlü kuşkudan uzak yeterli kesin kanıt bulunmadığı gözetilmeyerek 5237 sayılı TCK.nun 82/1-b maddesi ile uygulama yapılması, Kabule göre de; B.Sanık hakkında hükmolunan hapıs cezasının kanuni sonucu olarak, 5237 sayılı TCK 53/1-a,b,c,d ve e madde fıkrası bentlerinde yer alan hakları kullanmaktan 53/2.maddesi uyarınca hapis cezasının infazının tamamlanmasına kadar, TCK 53/1-c madde fıkrası bendinde yer alan velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerini kendi alt soyu üzerinde kullanmaktan ise TCK 53/3. maddesi uyarınca koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazı bu nedenle yerinde görülmekle, resen de temyize tabi hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi (BOZULMASINA), 19/12/2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.