TEBLİĞNAME : 1-B/2010/49217MAHKEMESİ :ÇANAKKALE Ağır Ceza Mahkemesi TARİH VE NO :16.07.2009 - 483/276 SUÇ : Adam öldürmek Küçük yaştaki eşi C.. A..'i öldürmekten sanık İ.. E..'ın yapılan yargılanması sonunda: Hükümlülüğüne ilişkin (ÇANAKKALE) Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 16.07.2009 gün ve 483/276 sayılı hükmün Yargıtay’ca incelenmesi sanık müdafii ile müdahil vekili taraflarından istenilmiş ve hüküm kısmen resen de temyize tabi bulunmuş olduğundan dava dosyası C.Başsavcılığından tebliğname ile Dairemize gönderilmekle: incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi. TÜRK MİLLETİ ADINA Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık İ.. E..'ın eşi maktule Cansu'yu öldürme suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdiri cezayı azaltıcı sebebinin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin bir sebebe dayanmayan, müdahil vekilinin sair nedenlere ilişen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, Ancak; Oluş ve dosya içeriğine göre; sanığın yaşı küçük resmi nikahlı eşi maktuleye şiddet uygulaması ve kötü muamelede bulunması nedeniyle, maktulenin evlendikten üç ay sonra sık sık evden ayrılarak annesinin yanına gittiği ancak sanık tarafından geri getirildiği, en son olaydan yaklaşık bir ay evvel yine sanıkla yaşadığı evden ayrılarak anneannesinin yanında yaşamaya başladığı ve boşanma davası açtığı, bu süre içerisinde sanığın maktülenin anneannesinin cep telefonuna tehdit içeren mesajlar yazdığı, olay günü de konuşup barışmak için maktülenin yanına gittiği, maktule barışmayı kabul etmeyince yanında taşıdığı bıçakla birden fazla vurarak maktüleyi öldürdüğü olayda; maktuleden kaynaklanan ve haksız tahrik teşkil eden söz ve hareketin bulunmadığı anlaşıldığı halde yetersiz gerekçe ile tahrik indirimi uygulanmak suretiyle eksik ceza tayini, Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin ve müdahil Nagihan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi (BOZULMASINA), 13.12.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.