Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 6914 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 2323 - Esas Yıl 2013





Tebliğname No : 1 - 2012/191260MAHKEMESİ : Mersin 1.Ağır Ceza MahkemesiTARİHİ VE NO : 24/05/2012, 2011/155 (E) ve 2012/176 (K)SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs TÜRK MİLLETİ ADINA 1-Mağdur Şahin'in davaya katılan olarak kabulüne karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, görevsizlik kararı veren mahkemede şikayetçi olmaması nedeniyle davaya katılmasına karar verilemeyeceğinden bahisle temyiz talebinin reddine yönelen tebliğnamedeki düşünce benimsenmemiş, suç tarihi itibariyle 18 yaşından büyük olan mağdur Şahin'e karşı işlenen suçtan dolayı annesi Emine'nin davaya katılma yetkisi bulunmadığından, katılan Şahin vekilinin Emine yönünden yaptığı temyiz talebinin CMUK.nun 317. maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir. 2-Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık Süleyman'ın mağdur Şahin'e yönelik eyleminin sübutu kabul, takdire ve tahrike ilişkin cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin meşru savunmaya, katılan Şahin vekilinin sanık hakkında haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasının yerinde olmadığına yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, Ancak; Oluşa, dosya kapsamına ve mağdurun soruşturma aşamasında alınan 17.07.2010 tarihli beyanına göre, sanık ile mağdurun arkadaş oldukları, olay günü internet kafede bulundukları sırada mağdurun sanığa hakaret ettiği, aralarında çıkan tartışmaın büyümesi üzerine tarafların boş araziye kavga etmek için gittikleri, burada sanığın eline geçirdiği taşı yaklaşık üç metre mesafeden mağdura attığı, başına isabet eden taş nedeniyle 2. (orta) derecede kırığa, epidural hematoma, beyinde kanamaya ve hayati tehlike geçirmesine neden olacak şekilde mağdurun yaralandığı, engel hal bulunmamasına rağmen sanığın eylemine kendiliğinden son vererek olay yerinden ayrıldığı olayda; sanığın kastının öldürmeye yönelik olmadığı, eylemin kasten yaralama suçunu oluşturduğu gözetilmeksizin, makul bir temel ceza belirlenerek kasten yaralamadan ceza tayin edilmesi yerine, suç niteliğinde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde öldürmeye teşebbüs suçundan hüküm kurulması, Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi (BOZULMASINA),26/11/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.