Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 6732 - Karar Yıl 2011 / Esas No : 4391 - Esas Yıl 2011





TEBLİĞNAME : 1-B/2011/19162MAHKEMESİ :(İZMİR) Onbirinci Ağır Ceza MahkemesiTARİH VE NO :08.04.2010-69/90SUÇ: Tasarlayarak öldürmeye teşebbüs M.. K..'yı tasarlayarak öldürmeye teşebbüs suçuna azmettirmekten sanık M.. Ü..'nun bozma üzerine yapılan yargılanması sonunda: Hükümlülüğüne ilişkin (İZMİR) Onbirinci Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 08.04.2010 gün ve 69/90 sayılı hüküm resen temyize tabi olmakla beraber Yargıtay’ca incelenmesi sanık müdafii tarafından da istenilmiş olduğundan dava dosyası C.Başsavcılığından tebliğname ile Dairemize gönderilmekle: incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi. TÜRK MİLLETİ ADINA Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, bozmaya uyularak verilen hükümde bozma nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin eksik soruşturmaya, sübuta yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, Ancak; Tanık Yusuf aşamalardaki anlatımlarında, olay öncesi parkta köpeğini dolaştırırken, şapkasını başına iyice geçirmiş bir adam gördüğünü, bu kişinin cep telefonu ile konuşurken karşısındakine, “henüz çıkmadı, şimdi çıkacak, başına sıkarsın” dediğini, akabinde de binadan çıkıp otomobiline binen mağdura tanımadığı bir kişinin gelerek ateş ettiğini söylemiş, bu beyanın tanık Rabia tarafından da desteklenmiş olması karşısında, Sanık Mustafa’nın olay anında kullanabileceği telefon numarasının aile yakınlarıyla da ilgili olarak araştırılması, numaranın belirlenmesi ve olay günü ve saatinde kiminle konuştuğunun tespit edilmesi halinde, Cumhuriyet Savcılığına ihbarda bulunularak, soruşturma sırasında dosyası ayrılan kimliği meçhul fail hakkında kamu davasının açılmasının sağlanması, açılacak kamu davası ile bu dosyanın birleştirilmesi ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin edilmesi yerine, eksik soruşturmayla, yazılı şekilde hüküm kurulması, Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu sebeple yerinde görüldüğünden, hükmün, farklı gerekçeyle, tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, 15.11.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.