Tebliğname No : 1 - 2014/105638MAHKEMESİ : Gaziantep 6. Ağır Ceza MahkemesiTARİHİ VE NO : 26/12/2013, 2012/201 (E) ve 2013/477 (K)Suç : Kasten öldürme, kasten yaralamaya teşebbüs TÜRK MİLLETİ ADINA1-Hükmolunan ceza miktarına göre, ve süresinden sonra yapılan sanık Osman'ın duruşmalı inceleme isteminin CMUK'nun 318. maddesi gereğince reddine karar verildi.2- Sanıklar Yılmaz ve Osman hakkında maktul Ömer'i kasten öldürme ve mağdur M. H.'yi kasten yaralamaya teşebbüs suçlarından kurulan hükümlerle sınırlı olarak yapılan inclemede;Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık Yılmaz'ın, maktul Ömer'i kasten öldürme, sanık Osman'ın, mağdur M. H.'yi kasten yaralamaya teşebbüs suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, kusurluluğu etkileyen sebeplerden haksız tahrikin nitelik ve derecesi ile takdiri indirim sebebinin niteliği takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, sanık Osman hakkında maktul Ömer'i kasten öldürme, sanık Yılmaz hakkında mağdur M. H.'yi kasten yaralamaya teşebbüs suçlarından elde edilen delillerin hükümlülüklerine yeter nitelik ve derecede bulunmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık Tebliğname No : 1 - 2014/105638Yılmaz müdafiinin duruşmalı incelemede ve temyiz dilekçesinde meşru savunmaya, haksız tahrik indiriminin az olduğuna yönelen, sanık Osman müdafii ile katılan M. H.vekilinin bir sebebe dayanmayan ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,a- 24.11.2015 tarihli Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK'nun 53.maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,b- Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK'nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi kapsamında baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretlerinin sanıklar Yılmaz ve Osman'dan alınmasına hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi; Bozmayı gerektirmiş, ancak; bu hususlar yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 1412 sayılı CMUK'nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasındaki 5237 sayılı TCK'nun 53.maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK'nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde, yine yargılama giderlerinin yer aldığı hüküm fıkrasından zorunlu müdafii ücretlerinin çıkartılmasına ve “1.438,00 TL” olan yargılama giderleri toplamının “316,00 TL” olarak, hüküm fıkrasındaki "..... 719,00-TL yargılama giderinin sanık Osman'dan, 719,00-TL yargılama giderinin sanık Yılmaz'dan ...." ibaresinin "..... 158,00-TL yargılama giderinin sanık Osman'dan, 158,00-TL yargılama giderinin sanık Yılmaz'dan alınarak ......" şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN, kısmen re’sen de temyize tabi bulunan sanık Yılmaz hakkında maktul Ömer'i kasten öldürme, sanık Osman hakkında mağdur M. H.'yi kasten yaralamaya teşebbüs suçlarından kurulan mahkumiyet hükümleri ile sanık Osman hakkında maktul Ömer'i kasten öldürme, sanık Yılmaz hakkında mağdur M. H.'yi kasten yaralamaya teşebbüs suçlarından verilen beraat hükümlerinin tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 18/01/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.