Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 6 - Karar Yıl 2017 / Esas No : 3830 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ :Ağır Ceza MahkemesiSUÇ : Kasten yaralamaHÜKÜM : TCK.nun 86/1, 87/1-d-son, 87/4, 62/1, 53. maddeleri gereğince 6 yıl 8 ay hapis cezası, TÜRK MİLLETİ ADINA Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...'in, maktul ...'e yönelik kasten yaralama sonucu ölüme neden olma suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ilişkin cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanık müdafiinin sübuta yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine;Ancak;Oluşa ve dosya içeriğine göre, sanık ...'in maktul ...'in gece bekçiliği yaptığı inşaatta işçi olarak çalıştığı, olay günü sanık ... ile maktul ... arasında inşaat malzemesi olan keserin maktul ... tarafından amacı dışında kullanılması nedeniyle tartışma çıktığı, çıkan tartışmada sanığın maktulün kasıklarına tekme ile vurması nedeniyle ince bağırsak perforasyonu ve gelişen koplikosyonlar sonucu maktulün öldüğü olayda;1)Sanık hakkında maktule yönelik 5237 sayılı TCK'nun 86/1. maddesi kapsamındaki eylemi nedeniyle, kasten yaralama sonucu ölüme neden olma suçundan kurulan hükümde, temel cezanın aynı Kanunun 87/4. maddesinin 1. cümlesi uyarınca belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde TCK'nun 87/4. maddesinin 1. cümlesi ile yapılan uygulamadan hemen önce aynı kanunun 86/1. ve 87/1-d maddeleri ile de uygulama yapılması suretiyle hükmün karıştırılması,2)Sanık ile maktul arasında yaşanan tartışmada sanığın, maktul tarafından kendisine yönelik bir takım haksız tahrik oluşturan söz ve davranışlarda bulunulduğuna yönelik savunması ve maktulün "sanığın üzerine gittiğine" yönelik 04.03.2009 tarihli beyanı karşısında; sanık hakkında TCK'nun 29. maddesi uyarınca haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışmasız bırakılması,3)Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 E. ve 2015/85 K. sayılı kararı ile TCK'nun 53. maddesinin iptal edilen bölümlerinin değerlendirilmesi zorunluluğu,Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, hükmün kısmen tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, 16/01/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.